qalmışdım... O ise mene yaxınlaşıb:
-Bu toy olmayacaq.! Sene dedim ki ya menim olacaqsan ya da birlikde öleceyik!!!-deyib çıxmışdı...
Ne yaşadığımı bele anlaya bilmirdim... Sadece ruhsuz veziyyetde yerimdece qalmışdım.....Eşitdiyim ses diksinib sanki ayılmışdım. Qapıdan Çöle baxan kimi Anarın Qehreman ile dalaşdığını gördüm... Demek Anar Qehremanı görmüşdü... Qehreman yene dilinden qalmır- 'Permin menim olacaq'deyib dururdu.. Bu da Anarı daha çox qezeblendirirdi... Vurduqca vururdu.. Yalvararaq Anarı ondan ayıra bilmişdim... Qehreman ise qaçıb getmişdi... Başımıza daha neler gelecek bilmirdim... Yene de üzük almayıb qayıtmışdıq.. Anarın hele de esebi olduğu üzünden,gözlerinden bilinirdi.. Mende ne ise söz demeye çekinirdim... Heçne danışmayaraq eve gelib çatmışdıq.. Men geden de ise onun üzüne baxsam da heçne dememesine pis olub getmişdim...

Artıq nişanın olmayacağını bele düşünürdüm...hetta Anarın meni istemediyini... Bir neçe güne nişan planlaşdırıldığı halda indi heçne haqqında düşüne bilmirdim... Hemin gün Anardan ses çıxmamışdı... Seheri gün geceye qeder gözlesem de yene de ses yox idi... Çekinerek ona zeng etmişdim.. Ancaq telefonu Rüfane açmışdı... Ve öyrenmişdim ki,Anar Qehreman ile görüşüb,bir-birini haldan salana qeder dalaşmışdılar.. Anarında üzünde bir-iki yarası olduğuna göre gelmirmiş.. Daha hecne demeyib,esas da nişandan heç bir söz salmayıb zengi sonlandırmışdım...
Telefonu söndürüb,yatmağa çalışsam da bacarmamışdım... Sehere yaxın,ağlamaqdan şişmiş gözlerimin ağrısına yuxuya keçmişdim... Bu gün şenbe günü idi.. Derse getmeyecekdik.. Sara meni oyadıb hazırlaşmağımızı dedi.. Mene zeng çatmadığından Güler Xala(Saranın anası) Saraya zeng ederek bugün gelmeyimizi demişdiler... Anama olanları nece danışacaqdım axı.? Ya heç nişan olmazsa.? Onsuz da Anardan bir ses yox idi..
Zaur ve Sara Anara da xeber etmeli olduğumu deseler de zeng etmemişdim... Hetta menden heç xeberi olmasın deye,telefonu açmamıştım... Daha heçne demeyib,üçümüz birlikde yola

<< 1 ... 110 111 [112] 113 114 ... 148 >>