yaraşıqlılığı ile içeri girende heyacanımın nece artdığını hiss etmişdim... Qırmızı güllerden olan buketi mene uzadıb,yanımda durdu.. Qulağıma pıçıltı ile:
-Seni her görende bir defe daha aşiq oluram-demişdi...
Elimin içi terleyir,gah soyuq gah isti ter basırdı meni... Anarın qardaşı olmaığına göre belime qırmızını Zaur bağlamışdı,.. Hamı xeyir-duasını verdikten sonra evden vağzalısedaları altında çıxmışdıq...
Toyumuz heç düşünmediyim qeder gözel keçmişdi... Men hele Anarın milli reqsi bele gözel oynadığını bilmirdim.. Zaur ve Kerim ile birlikde bir neçe mahnıda oynamışdılar... Toya Anarın xaricde ki,dostları gec gelse de toy bitene qeder çox gözel iştirak etmişdiler...

Bugün her şeyi unutmaq isteyirdim... Esas unutmaq istediyim ise yaşadığım o pis günler idi.. Amma tek unudulmayacaq şey ise qardaşımın indi burada olmaması idi... O teref bu terefe qaçışaçn balaca uşaqları görende ister-istemez gözlerim dolurdu... Anar bunu hiss edib,ellerimden tutaraq öpmüşdü...
A-senin ağlamana dayana bilmerem... Ağlama... Sene söz verirem! Yaşadığım müddetce seni xoşbext edecem...

Gülümseyerek Anara baxmışdım...
Biraz sonra hamımız reqs etmişdik...yene biz 3cütlük gözel reqs etmişdik... Bizim qohumlarımız yox idi... Anam da atam da evin tek övladı olduğundan başqa qohumumuz yox idi... Men ise toya Nara ve Vüsale müellimeni devet etmişdim sadece...
Anarın dostları gelib onu oynamağa devet etmişdiler... Men ise tek qalmışdım... Rüfane gelib yanımdA oturaraq söhbet edirdi... Ancaq biraz Sonra qapıda Qehremanı görende rengim qaçmış... Üzündeki kinayeli gülüş,mene axırıncı sözlerini xatırlatmışdı...
-Bu toy olmayacaq!!!-qorxudan esmeye başlamışdım... Rüfane bir yere baxaraq donduğumu görüb gözümün qarşısında elin yellese de men sanki heqiqetende donmuş,hissiyatımı itirmişdim... Rüfane de men baxdığım yere baxanda:
-Bu alçağın burada ne işi var?! -deye eseblşemişdi...
Men ise kekeleyerek:
-onu Anar görmemelidi...görmemelidir.. Yoxsa...
-yaxşı qorxma. Men gedirem

<< 1 ... 118 119 [120] 121 122 ... 148 >>