Kerime deyem onu göndersin buradan. Gözle gelecem birazdana-deyib Rüfane bir başa Kerim'in yanına gedib danışmağa başladı. Kerim ise başı ile razılıq verib,onu aparmaq istese de ayağını bele terpetmirdi yerden... Men ise gözümü qırpadan gah Anara gah da o alçağa baxırdım... Mahnı bitdiyinden Anar gelib yanımda eyleşmişdi... Ona bir şey bildirmemeye çalışsam da o özü,Kerimin bir kenarda birini çekişdirdiyini görüb:
-Gedim görüm orada ne baş verir. Gelirem indi canım-deyib getmek isteSe de men qoymayıb söhbete tutsam da axırda getmişdi... Bir neçe addım getmiş Anar dayandı... Diqqetle baxıb,addımlarını tezleşdirdi.. O Qehremanı görmüşdü... Daha neler olacaqdı bilmirdim... Dünya başımda fırlanırdı sanki...Qehremanın pis ne ise edeceyinden emin idim.. Tek qorxum ise....Anara bir şey olacağı idi...<- Her şey Gülüşündür->

Anar Qehremana yaxınlaşıb,möhkemce qolundan tutaraq içeriden çıxartmışdı... Men heyacanla onlara baxarken Sara ve Rüfane mene dayaq olurdular.
S-Periş qorxma,Zaur da ordadır. Ne de olmasa qohumudur.. Dilinden anlar...
R-Sara düz deyir Permin. Sakit ol. Hem Kerim'de qoymaz Anar dalaşa:.

Biraz sonra,Anar uzaqdan göründü.. Etrafdakıllara gülümsesede esebi olduğunu bilirdim... Anarın geldiyini görüb qızlar getmişdiler. Men ise o yaxınlaşdıqca gözlerim dolurdu.. Anar gelib eyleşdikden sonra,masadakı sudan içdi.. Ve men hele de onun ne edeceyine baxır,olanları anlamaq isteyirdim... Elimi Anarın elinin üstüne qoyanda Anar üzüme baxdı.. Gözlerimin dolduğunu görüb:
-Bu gün yox... Bu günde ağlamağına icaze vere bilmerem... Her şey yaxşıdır...
-Sen... Yeni..
-şşş.. En gözel günümüzü bir axmağa göre mehz edecek deyildim... Onu gönderdim.. Ancaq seni bele üzgün görmek istemirem.. Gülümse artıq-deyib ellerimden öpmüşdü...

Heqiqetende Anar bir axmağa göre bizim en gözel günümüzü mehv etmemişdi... Bacardıqca meni güldürür,sevdiyini deyirdi... Biraz sonra unutmuşduq artıq olanları... Men onun bir gülüşüne her şeyi vere bilerdim... Artıq zaman

<< 1 ... 119 120 [121] 122 123 ... 148 >>