azalır,zaman azaldıqca ise menim heyacanım izah edile bilmeyecek qeder artırdı...

Son musiqi olan vağzalı ile mekanı terk etmişdik... Qapının yanına çatanda Anar meni saxlayıb semaya baxmağımı dedi... Hamımız birlikde baxırdıq.. Menim üşüdüyümü gören Anar öz penceyini çiynime salıb,özüde meni qucaqlamışdı.. Qefilden gelen sese qorxsaq da göyün üzünü bezeyen rengareng işıqlar meni çox sevindirmişdi.. Bilmirem nece öyrenib amma Anarın bunu,menim fişengleri sevdiyimi bilib etdiyine emin idim... Uşaq kimi gülerek ona baxmağıma Anar da gülürdü... Biraz sonra Anam başda olmaqla hamı ile Görüşmeye başlamışdım... Anam ve atam üçün darıxmacaqdım. Anam ağlayaraq atam ise gözlerinin dolduğunu bildirmemeye çalışsa da men görmüşdüm... Her ikisini qucaqlayıb,Anarın kömeyile maşına eyleşmişdim... Biraz sonra evimize çatmışdıq... Evimizi hele indi görürdüm.. Ve çox beyenmişdim... Birlikde otağa keçmişdik... Anar sakitce meni arxadan qucaqlayıb başını çiynime qoyub:
-Evimizi beyendin.?
-he.. Hemde çox..
-bura artıq bizim evimizdir.. Burada vaxt gelecek balaca uşaqlarımız qaçacaq...
Gülümseyerek başımı Anara teref çevirende,nefes qeder yaxın dayanmışdıq... Anar meni dönderib,ilk alnımdan öpdü... Alnımda başlayan bu öpüş gözlerime,yanağıma,boynuma enib qalxdıqca bu defe dodağıma çatmışdı.. Üreyim ise sanki boğazımda döyünürdü.,.

Anardan ayrılıb:
-Men.. Şey yeni... Bu gelinlikde narahatam çıxarmalıyam...
-Telesme sevgilim,heleki gece uzundur-deyib Anar mene gülümseyerek göz vurdu
Utanıb:
-Of Anar ele demirem. En yaxşısı sen çıx, men deyişim bunu.
-yaxşı yaxşı esebleşme. O zaman men,duş alım..
-yox yox olmaz.
-niye.?
-olmaz... Mmm... Çünki men gedecem,saçım çox narahatdı-deyib şkafda elime keçen ilk şeyi alıb otaqdan çıxdım..
Arxamca Anarın sesini eşitsem de guya eşitmemiş kimi etdim..
-Men de aşağıdayam....

Belece duş almaq adı ile heleki qısa bir qaçısı bacarmışdı... Yarım saat sonra men heqiqetende duş alsam da,can desmalını ️axtarsam da tapa bilmemişdim...

<< 1 ... 120 121 [122] 123 124 ... 148 >>