halsızlıq var idi... Bunu Anara bildirmeyib,hazırlaşaraq aşağı endim.. Birlikde Pervane xalagile getdik... Gözel süfre açılmışdı... Biraz söhbet edib yemeye başlamışdıq... Sanki iştahım açılmışdı.. Ele hey yemek isteyirdim... Doyunca yeyib qurtardıqdan sonra Anar Nemet emi ile söhbet ederken bizde süfreni yığışdırmağa başladıq... Bu esnada söhbet Rüfanenin bir neçe gün sonra gelinlik baxmağa gedeceyini ve menimde gelmeyimi istediyini dedi...
Elbette bunu Anara deyib sonra Rüfaneye xeber edecekdim...
R-Anar icaze verer Periş,sende gelersen hem sende özüne bir şey almayacaqsan.?
-bilirsen Rüfane meseleni... O alçağa göre narahatıq ikimizde.. Ve men bu qeder sessizliyin altında mütleq bir iş olduğuna eminem... Hem men bir şey almayacam.
-niyeki.?
-Çünki Anar tetildeyken mene senin toyunda geyinim deye gözel bir don alıb. Hetta orda ağ ayaqqabı gördük gelin ayaqqabısı idi.. Sene aldıq.. Amma yadımdan çıxdı getirmek.. Beyensen geyinersen toya
-İndiden sebirsizlendim lap... Beyenecem eminem.. Demek ayaqqabı problemi hell olundu... Ela-deyerek Rüfane el çalıb güldü...

Biraz daha oturub,eve qayıtmışdıq... İndi men Rüfane ile gelinlik baxmağa getmek üçün Anara demeli idim...
-Anar.?
-Can Anar
-bilirsen ne olub.?
-Hmm demek ne ise isteyeceksen.. Yaxşı de görüm ne olub.?
-Rüfane dediki...
-he anlamalı idim,işin içinde Rüfane olduğunu. He ne dedi.?
-dedi ki,bizimle sen de gel,gelinlik seçmeye...-deyib ellerimle üzümü tutub sakit dayandım...
Anar ise gülmeye başladı. Men razı olduğunu sanıb üzümü açdıqda Anar ciddi üz ifadesi alıb:
-Olmaz. Getmeyeceksen.!-deyib üzünü televizora teref tutdu...
-Amma Anar.???
-dedim ki olmaz.!
Qaşlarımı çataraq,ayağa qalxıb,eseble dedim:
-Men yatıram. Gecen xeyre..-deyib iti addımlarla yuxarı çıxmağa başladım... Eslinde getmemek deyil de Anarın menim sözümü sona qeder dinlememesiyle incimişdim... Anar ise arxamca Televizoru söndürüb,qaçaraq mene çatıb qarşımda dayandı...
-Senin bu yatıram demeyini anlayıram men. Hetta

<< 1 ... 126 127 [128] 129 130 ... 148 >>