heqiqetende hem yaraşırdılar hem de bir-birlerini nece sevdikleri gözlerinden bilinirdi...
Toy çox gözel keçirdi... Her şey yolunda idi... Ancaq içeride ki abu-havadan yoxsa neden idi bilmirdim amma üreyim bulanırdı.. Sara ile aşağı enende Anar da bizimle gelmişdi... Biz WC-ya keçende anar da kolidorda gözleyirdi.. Biraz sonra Anar qapını döyüb:
-İşden zeng edirler,burada eşitmedim,gözleyin danışım gelirem indi-deyende qapını açıb razılıq verdim... Sara fürsetden istifade edib makyajını tezeleyende qapını açıb içeride deyilde qapıda gözleyecem deyib çıxdığımda Qehremanı qarşımda gördüm... Qolumdan tutub meni ordan biraz kenarlaşdırdı...
Q-ele bilirdin senden el çekmişem.?! Sen meni deli edirsen Permin-deyib yaxınlaşmaq isteyende onu iteledim. Qaçmaq istesem de qaça bilmemişdim... Yene qolumdan möhkemce tutub:
-O erinden ayrılacaqsan! Menim olacaqsan!
-Esla! Başa düşdün eclaf.?! Ölerem amma senin olmaram!
-Sen ölmeyeceksen gözelim! Sene 1hefte möhlet! Ondan ayrıldın--ayrıldın! Ayrılmadın edeceklerimin günahkarı men deyilem!-deyib bir göz qırpımında itdi...
Men ise kolidora teref gelsem de,özümde deyildim... Onun sözlerine ehemiyyet vermemiştim... Heçne ede bilmezdi.. Anara da hecne dememişdim... Hem de çox fikir vermeyib unutmuşdumda...

Saatlar sonra toy bitmişdi... Hamı öz evine getmiş,bizde gecenin yorğunluğunu bir-birimizi qucaqlayıb yataraq çıxartmışdıq...

Günler keçse de men Qehreman barede düşünmürdüm... Ancaq.....

1heftr sonra...
Bugün yadıma düşdüki deyilen günün tamamıdır... Anar eve sağsalamat gelende şükür edib haqlı olduğum özümü inandırmışdım... Anar menim durmadan gülüb onu öpmemi ne ise bir şeye yozmayıb qarışılıq verirdi... Geceden xeyli keçmiş yatmaq üçün otağa gedende,Anarın telefonuna zeng geldi.. Anar zengi qebul edib danışmağa başladığından üzünün mimikası deyişmeye başladı.. Eseble:
-Bu nece ola biler axı.?! Heç kim görmeyib ne demek!! Tapın bunu edeni.! Gelirem özümde!-deyerek telefonu bağlayıb,geyinmeye başladı..
-Ne

<< 1 ... 133 134 [135] 136 137 ... 148 >>