olub Anar.?
-Heçne sevgilim,işle elaqelidir... Narahat olmayın siz-deyib alnımdan öpmüşdü...
-Gel seni de mamagile qoyum bu gece onlar da qal,sehere hemin gelerem yeqin. Ağlım sende qalmasın meleyim.
-Amma ne olub axı.? Qorxuram
-Qorxma meleyim-deyib meni möhkemce qucaqladı... Bize xaricden gelen mallar olan deponu gece iken yandırıblar.. Yaxşıki xesaret alan yoxdur.. Hemde vaxtında söndürübler,Malın yarısını qurtarıblar.. Men sadece gedib nezaret etmeliyem...
-Diqqetli yalvarıram...
-Seher erkenden gelecem söz verirem Deyerlim-deyib meni qucaqlayaraq birlikde evden çıxdıq.. Yaxşı ki,qaynanamgil yatmamışdı... Nemet emi Anar ile birlikde getmek istese de Anar qoymayıb,evde qalmasını istemişdi...
Men ise indi anlayırdım Qehremanın nece ciddi olduğunu...
Qaynanam meni rahatlatmaq üçün biraz danışdıqdan sonra Anarın otağını hazırladı... Otağa keçsem de,yerimde oturaraq bir deqiqe olsun gözümü qırpmamışdım... Gecenin sessizliyi bir terefden,Anardan xeber olmaması ise bir terefden meni qorxudurdu... Zeng etsem de açmırdı... Ancaq biraz sonra mene tanımadığım nömreden mesaj gelmişdi...
-"Dediklerimi etmesen bu defe Erini diri-diri yandıracam.! 10gün vaxtın var.!"--deye Yazılan mesaj meni tamam haldan salmışdı... Ağlayaraq özümü danlayır,nifret edirdim... Mene göre Anarın barmağının ucuna zerer gelsin istemirdim.. Onun heyatundan yox olub getmek en yaxşısı idi deyesen... Sehere qeder hem düşünmekden hem ağlamaqdan halsız olsam da yatmamışdım... Hava işıqlaşsa da bir xeber yox idi... Anarın telefonu hele de cavab vermirdi... Biraz sonra qapı yavaşca açılsa da men gözümü bir nöqeteye zillemiş,qapıya baxmırdımda.. Qaynanamın geldiyini düşünmüşdüm... Amma gelen Anar idi...
-Sevgilim.? Niye yatmamısan.?
Ayağa qalxıb Anarı möhkemce qucaqlayıb ağlamağa başladım.... Anar saçlarımı sığallayaraq meni sakitleşdirmeye çalışırdı...
A-ağlama meleyim. Ne oldu axı sene.?
-sen...sen niye telefonu açmırdın men çox qorxdum...sözleri qırıq-qırıq deyib Anara

<< 1 ... 134 135 [136] 137 138 ... 148 >>