heyatından itecekdim... Qerarımı vermişdim artıq...

Indi tamamen kimsesiz idim...
Min eziyyetle oxuyub istediyim senetin ucundanda olsa tutmuşdum... Menim bunları düşünecek imkanım olmasa da qardaşıma söz vermişdim... O meni aparana qeder men yaşayacaqdım...
Bir yolunu tapıb gizli de olsa derslerime davam etömeliydim... Amma nece?

Indi Sara ve Zaurun mene esebi olduqlarını bilirdim... Ancaq bunu etmeli idim...Zamanla meni anlayacaqlarını ümid edirdim...
Qorxaraq özümünde bilmediyim yollarda addımlayırdım... Parka çatdıqda sakit bir yer tapıb oturdum.. Soyuq olmasına baxmayaraq, insanlar çox idi... Üzümü gören valideynler,uşaqları görmesin deye üzlerini çevirirdiler... Bezileri yaxınlaşıb diqqetle baxırdılar... 'İyrenc'deyenler bele vardı... Daha bunları eşitmemek üçün saçımı üzüme töküb şal ile gizletmeye çalışdım... Saçlarım yanağıma deyib incitse de,bunu düşünecek halda deyildim.. İnsanları iyendirmeye haqqım yox idi...mene qorxulu mehvum kimi baxırdılar...
Bu gecenin mene neler getireceyini bilmirdim... Göresen bilse idim,yene de gelerdim mi buraya???Insanların mene bele baxmasına dayana bilmirdim... Odur ki,ayağa qalxıb yene de bilmediyim,tanımadığım yollarda addımlamağa başladım... Insanlar azaldıqca sanki rahat olurdum... Bu gece qalmağa bir yer tapmalı idim amma harada olacağına aid heç bir düşüncem yox idi...
Küçelerin içinde yeriyerek öz güvenliyimi qorumağa çalışırdım... Artıq yorulmuşdum... Aclıq da hiss edirdim... Tesadüfen gözüm bir 'kiraye verilir'sözüne sataşdı... Cibimdeki pullara baxdım... Özümün xerclemeyibde yığdığım pullar mene indi kömek edirdi. Cem'i 53manat pulum vardı... Qapını döyüb ev sahibinin gelmesini gözledim. Bir neçe deqiqe sonra texminen 50-55yaşlarında bir kişi açdı qapını.. Ve men ele ordaca ona tecili ev axtardığımı bildirdim... Kişinin baxışları bir qeribe idi.. Üzümü gizlediyimden görmemişdi...
Meni içeri devet edib kiraye verdiyi 1otaqlı evi gösterdi... İçeri girdiyimde soyuqdan bir andaca içim dondu sanki...

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 148 >>