bele heçne yox idi.. Heç çayım yox idi.. Mecbur idim bir şeyler almağa... Instuta çatıb Vüsale müellimenin yanına çıxdım... Tanışlığımız hele 2ay olsa da çox yaxşı,mehriban müellime idi.. Üzümü gizleyerek otağına keçdim...
Meni görende sevinmişdi... Qucaqlamaq isteyende yanağımın çiynine deydiyine göre canım yanmışdı... Tez özümü düzeltmek istesem de,artıq görmüşdü üzümü...
V-Permin?qızım? Ne olub senin üzüne???
P-şey.. Men...
V-yaxşı gel otur danış her şeyi...

Mende buna bendmiş kimi,isti qucaq tapdım deye, ya da artıq birilerine üreyimdekileri demek mecburiyyetinde hiss etdiyim üçün özümü pis hiss edirdim... Ve ilk başdan her şeyi danışmağa başladım... Men danışdıqca,menimle birlikde Vüsale müellimede ağlayırdı... Sonda gelib meni yene qucaqladı... Ve her ne olsa kömek edecem dedi.. Men ona daha gele bilmeyecem dedikde ise esebleşerek buna qetiyyen icaze vermedi...
P-onda sizden artıq derecede xahiş edirem,derse davam elediyimi kimse bilmesin.. (müellif:MiraLena)Esas da Zaur ve Sara... Onlar bilse tapacaqlar meni...
V-yaxşı nece isteyirsen qızım... Sen ağıllı qızsan,geleceyin ise çox parlaqdı...sen çox güclü hekim olacaqsan bilirem amma mütleq davam etmelisen derslere... Bura gelmek istemirsense bundan sonra her gün axşam bu adrese gelersen-deyib elinde ki,kağızı mene uzatdı...
-bu menim evimin ünvanıdı.. Bundan sonra acımalar bize gelirsen ve men seninle meşğul oluram...
Çox sevinmişdim... Defelerle çox sağolun deyib getmek istesem de Vüsale müellime meni bele buraxmayıb üzümün yarasını temizleyib,melhem qoyaraq bağlamışdı... Bele etmesek daha pis olar-deye mene izah etmişdi her şeyi...
Üzümde sarğı olduğuna göre insanlar daha iyrenerek baxmırdılar...
Yene de hele bilmediyim yollarda yeriyirdim.. Bu defe de bir Cafe'de '-işci qız teleb olunur-yazısını görüb heyacanla içeri keçmişdim... Cafe sahibi meni işe qebul etmişdi... Artıq bir işimde var idi...axşam işden çıxanda biraz yeyecek bir şeyler aldım.. (müellif:MiraLena)Evi gelib

<< 1 ... 27 28 [29] 30 31 ... 148 >>