Onsuzda üzerimdekilerden başqa evde cemi 1cüt geyimim vardı... Ve men bütün islanmışdım... Eve özümü gücle çatdırıb içeri girdim... Deqiqelerce özüme gele bilmedim.. Elim-ayaqlarım buz kimi idi... Üzerimi deyişib,xestelenmeyim deye isti çay içdim... Qızdırıcının yanında oturub qızışdım... Bextim getirmişdi ki,xestelenmeşdim...

Bir neçe gün sonra evinde pulunu vermeli idim.. Amma ne edecekdim bilmirdim... Gece boyunca derslerimi oxuyub hazır etmişdim...
Son 2gün qalmışdı artıq...ve men hele de iş tapa bilmirdim.. Gündüzler iş axtarar,geceler ise ancaq derslerime meşğul olardım...meni bu heyatdan sadece senetim qurtara bilerdi.. Ona göre de derslerimi var gücüm ile oxuyub,her şeyi en inceliyine qeder öyrenirdim...

Artıq gün gelib çatmış ve ev sahibi menden pulunu almağa gelmişdi... Elimde verecek pulum yox idi.. Yalvararaq 2gün daha vaxt istedim... Bir teher raZılaşmışdı... Terslik ve menim qismetimden heç cüre iş tapa bilmirdim... Aldığım vaxt da qurtarmışdı...

Mecbur evden çıxmalı idim... Ancaq Ev sahibi gelib,biraz da gözleye bileceyini,hetta istesem daha menden bu ev üçün pul almayacağını ve bir neçe eşya da alıb qoyacağını deyende sevinmişdim... Sevinerek:
P-bes bu nece olacaq Kamil emi?-deye sual versemde onun bu defeki iyrenc baxışını da men görmüşdüm..
K-eyer menim dediklerimi etsen,razı olsan,üreyimin sultanı ederem seni. Bu ev nedir ki..-dediyin de men onun niyyetini anlamışdım.

Bu evde qalacağıma çölde qalmağa razı idim.. Kitablarımla eşyalarımı götürüb getmek istesemde qolumdan tutub meni saxladı.. Baxışları ise getdikce deyişirdi.. Men qaçmaq istesemde menden el çekmirdi... Donumun üstü yırtılmışdu... Ya indi qaçacaqdım burdan ya da ömürlük mehkum olacaqdım... Var gücümle qışqırıb onu yere iteledim.. Sadece kitablarımı götürüb arxama baxmadan qaçdım bu lenetlenmiş yerden...

Bu defe de yalnız qalmışdım...ailemin,dostlarımın ne olduqlarını bilmek istesemde qayıda bilmezdim... Yene daimi rahatlıq tapdığım mekana-parka geldim...

<< 1 ... 30 31 [32] 33 34 ... 148 >>