eşitsem dilini dibinden qopararam. Utanırmış! Bir defelik ağlına yerleşdir ki, sen utanacak hecne etmemisen! Hele barda işlemeni sonra danışacam senle.
P-özüm bilerem sene qalmayıb! Yene gedib işleyecem orda!
A-isteyirsen sus! Danışdıqca esebleşdirirsen meni.
P-özün sus!
A-seni alan bexteverin başı batıb ki! Sende ki,çene maşAllah kimsede yoxdu.
P-susdum!-deyerek başımı pencereye söyleyib etrafa baxırdım... Aradan bir neçe deqiqe keçenden sonra Anar meni danışdırsa da danışmadım... Ondan incidiyimi anlayıb,üzr istedi.
A-yaxşı bele etmeki. Men zarafat edirdim.. Eksine seni alan esl bextever olacaq....

Anarın bu sözüne zorla da olsa gülümseyib:
-yalan danışmağı bele bacarmırsan... -dedim...
A-men yalan danışmıram.
P-yaxşı ele olsun...

Bir saat sonra artıq eve çatmışdıq... Görünür Anarın xaricde ki,işi yaxşı idi. Evleri kenardan gözel görünürdü.. 2mertebeli,gözel bağçası olan ev idi... Çekinirdim eve getmeye. Maşından bele düşmek istemirdim... Anar meni bele görub özü qapını açdı...
A-gizlenme orda,gel keçek içeri. Senin geleceyini anama çoxdan xeber etmişem,indi gör sene neler hazırlayıb. Gel gedek soyuqdu durma burda.
P-Anar xahiş edirem meni geri apar. Men burda ne üzle yaşayacam,size Yük olmaq istemirem,başa düşürsen.?
A-Permin biraz daha danışsan qulağından tutub aparacam bax seni
P-başqa arzun?? Uşağam men senin üçün?
A-burada bizimle yaşa besimdir. Özüde ki,sen uşaqsan. Böyüyün sözünden çıxmaq olmaz.
P-baş üste EMİ-deyib onu qıcıqlandırdım... Anarın arxasınca mende addımlamağa başladım.. Qapının zengini vuran kimi,Anarın arxasına keçdim...
Qapını Pervane Xala açmışdı.
Pervane-ay xoş gelmisi.... Aaa Permin hanı oğlum???
Anar arxasında gizlendiyimi bildiyinden onda meni esebleşdirmeyi unutmamıştı. Axı gerek bayaq ki, emi sözünün acığını çıxaydı...
A-ana bu balaca qız bayaqdan ele siçan kimi özüne girmeye yer axtarırdı. Indide gizlenib,çıxar birazdan-demesile Anarın qolunu çimdiklemem bir olmuşdu...
P-özünsen siçan!-deyib ireli

<< 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 148 >>