gülümsemişdim...
R-ne ye gülürsen? Ne üzle gelmisen bura?
P-..........
R-sen nece insansan he? Ne etdin de qardaşım seni getirdi eve?!
-............
R-seninle deyilem men?? Her gün senin iyrenc üzünü görmeliyem men?!!

Artıq bu sözden sonra dayana bilmedim.
P-bura bax çilli! Menim üzüm yanıq ola biler amma senin için beledir! O qeder fesaddır ki için,üreyin o qeder kinlidir ki,insanlarla nece danışmağı bele unutmusan! Men heç kime yalvarmadım! Qardaşın zorla getirdi valideynlerinde meni getmeye qoymadı. Eyer çox isteyirsense get aileni razı sal! Senin çilli üzünü görmeye heç de hevesli deyilem! Indi ise çıx otaqdan!!!

Bu sözlerimden sonra Rüfane eseble qapını çırpıb getdi.. Men ise geyinib saçlarımı quruladım.. Uzun saçlarımı hemişe sevmişem... Saatlar keçse de men otağımdan çıxmaq istemirdim...
Pervane xalanın meni seslemesinden sonra çıxdım... Sakit Şam yemeyini yesekdeRüfaneyle bir-birimize öldürcü baxışlar atırdıq...

Bundan sonra artıq burda yaşayıb,normal Telebeler kimi vaxtında derse gedecekdim. Ne qeder israr etsem de Anar meni universitete özü aparıb getirirdi...

Artıq günler bir birini evez edir,soyuq günleri geride qoymuşdu... Havaların isinmesile elaqedar mende sevinirdim... Aprelin evvelleri idi... Bir gün Rüfane evde kiçik bir qonaqlıq vermek üçün ailesinden icaze Aldı... Hemin gün sadece Rüfanenin dostları olacaqdı... Pervane xalagilin israrı sayesinde menimde bu yığıncaq da olmamı istemişdiler. Mende hemin günü,onların xetrine orda olaram demişdim.
2gün gelib çatmış,Pervane xala ve Nemet emi getmişdiler. Axşam gedib seher erkenden gelecekdiler... Anar onları aparıb eve qayıdacaqdı... Axşam olsa da men hazırlanmamışdım... Biraz sonra Anar elinde çox gözel bir donla otağıma geldi ve bunu geyinmemi istedi... Teşekkür edib donu yatağımın üstüne qoyub vanna otağına keçdim... Çıxdığımda Rüfanenin bezekli halını görüb yene gülümsemişdim. Makyajın küpüne girmek bu olsa gerek...
R-seni istemirem! Yığıncağa gelmene icaze

<< 1 ... 49 50 [51] 52 53 ... 148 >>