ise esebleşsem de sevinmişdim... İndi evvelki Permin kimi ona dünyanı dar etmek artıq menim boynumun borcu olmuşdu... Özü gelmişdi ne edim men.?

Birlikde eyleşmişdik... Men yemeyi getirim-deyim aradan çıxmışdım... Yemeyin bir terefine bolluca duz tökmüşdüm... İçeri keçende ise anam Anar üçün yemek verende:
-men çekerem-demişdim... Anar teeccüble baxırdı mene... Amma deyesen onu bağışladığımı düşünüb gülümsemişdi... Yemeyin duzlu hissesini qarışdırmadan tamamen Anara çekdim... Hamımız birlikde yemeye başlayanda ise Anar iştahla yemeyi ağzına aparsada,yemek ağzındayken duzlu olduğunu anlamışdı artıq.. Bir teher dişlemeden bele udmuşdu...
A-ne gözeldir yemek.-deyib zorla gülümsemişdi...
Men ise nece yeni gözel deyir axı?deye düşünürdüm ki,qefil soruşdum
P-duzu filan yaxşıdırmı? Mmm yeni sizde yaşarken yadımda qalıb ki,çox duzlu xoşlamırsan
A-demek sen etmisen-deye yavaşca pıçıldadı...
Üzüm qızarmışdı..
S-ne dedin oğlum?
A-heçne Selma xala,elinize sağlıq çox gözeldir... Hazır hamı buradayken sizden birşey xahiş etmek isteyirem Asim emi,Selma xala.
P-bes men???-deye eseble baxmışdım
A-men böyüklerle danışıram balaca-deyib meni qıcıqlandırmışdı...
Mende daha heçne demeyerek susmuşdum
A-buyur oğlum me isteyirsen deye bilersen
Anar-Asim emi menim burda bir müddet işim var, her gün Bakıdan gedib gele bilmeyecem,burada evimizde yoxdur. Eyer icaze verseniz....
Asim-elbette oğlum istediyin qeder qala bilersen. Ele deyilmi Selma?
S-soruşmağa bele deymez. Sende bizim bir oğlumuz. Öz evin kimi rahat ol-demişdiler... Demek hele bir neçe gün üzünü görmeliyem onun....

Onlar yemeye davam etseler de men 'doydum'deyerek metbexe keçmişdim... Ne ede bilerdim ki axı.? Biraz sonra Anar içeri gelmişdi. Tez stekana su süzüb,sanki günlerdir su üzüne hesret qalanlar kimi,yana-yana 2stekan su içib,dayandı:
A-sen nece de qeddarıymışsan.. Mene yemek çekende anlamalıydım bunu.. Men bütün gün su içsem bele doymaram sudan..
P-inanki bu heçnedir senin mene etdiklerinin

<< 1 ... 61 62 [63] 64 65 ... 148 >>