sesle qulağıma pıçıldadı...
-Yaxşı ki bura gelmişik.. Seni balacalığından tanıdım... Nece bir üreye sahib olduğunu her keçen gün daha yaxşı gösterdin... Meni sevsende,,dodağın sussa dagözlerinle her baxışında dedin... Ve men seni görmeyecek qeder kor deyilem... Seni sevirem Deyerlim...

Artıq ne hiss etdiyimi desem de,belke de o hissi yaşada bilmerem... Qelbimin çırpınışı,tez-tez nefes alıb vermem-meni daha da heyacanlı edirdi... Inana bilmirdim eşitdiyim sözlere... Nece yeni Anarda meni sevirdimi.?? Ondan aralanmaq istesem de qoymamışdı...
A-bu defe qaçmağına icaze vere bilmerem... İsteyirsen vur-öldür... Amma getme Permin... Sene etdiyimin heç bir üzrü yoxdu... Amma qorxdum... Başına bir iş geldi deye çox qorxmuşdum... Nece saat neler çekdiyimi sene deye bilmerem... Kaş hemin an elim qırılaydı amma...-daha onun danışaraq o anlar üçün üzülmeyek deye elimi ağzına tutmuşdum... Tutduğum elimin içinden öperek,her iki elini üzüme yazınlaşdırıb yanmış yanğımı öpdü...
A-seni daha kimse menden ala bilmez Permin... Yadında saxla bunu...

Anara inanmaq isteyirdim... Amma qorxurdumda ... Her şeye reğmen üzümün bele olmasına göre hem çekinirdim hemde mene yazığı geldiyini düşünürdüm... Amma onun sözlerinde ki,gözlerindeki mesumiyyet bir başqa idi... Gözlerindeki Parıltıdamı yalan olardı yeni.? Yox yox esla... Amma hemin vaxt o gözel anı pozmağı da bacarmışdım...
P-sene inanmıram Anar... İnanmaq isteyirem.. Amma...-daha sözümü bitirmemiş Anar eseble ayağa qalxmışdı...
A-niye inanmırsan he Permin.? Neye inanmırsan.??! Neçe vaxtdır her dediyim sözde bunu demek istemişem... Bugün de demişem... Yeni men o qedermi alçaq!güvenilmeyecek!sevilmeyecek birimiyem he.?! Niye Permin niye.?? Niye her keçen gün canımı daha da yandırırsan axı? Bu güne qeder kimseye-seni sevirem-demedim! Kimseni sevmedim!Çünki men bele bilmeden sene çox evvel aşiq olmuşam... Sen indi mene niye inanmırsan axı.?
P-sakit ol Anar... Menim üzüm...yeni sen meni seve bilmez....
A-ne danışdığını

<< 1 ... 69 70 [71] 72 73 ... 148 >>