ferqindesen Permin.? Üzünü behane etme mene.! Biraz evvel sen deyilmiydin meni sevdiyini deyen? Ne deyişdi axı.? Ne.?!
P-men sene yaraşmıram başa düşürsen Anar?! Meni kim deye?ne deye tanıdacaqsan dostlarına he?!! Ailen meni tanıyır- bilir bes başqaları.??
A-cehennem olsun başqaları!! Sen hele başqalarını düşünmeye davam et! Bizi ise düşünme.!-deyib evden çıxıb getmişdi...
Yene tek qalmışdım... Göz yaşlarımda boğulurdum sanki... Sehere qeder Anarı gözlesemde gelmemişdi... Şişmiş gözlerimi saçlarımda gizletmeye çalışırdım.. Otağa baxanda ise dünenin nece gözel hemde nece kederli keçdiyini xatırlamışdım... Yemek ele yemeden evden çıxıb xestexanaya getmişdim... Anam bugun daha yaxsı idi... Daha 1hefte xestexanada qalmalı sonra veziyyete uyğun qerar verilecekdi... Men ise yene derdimi danışmaq üçün qardaşımın yanına getdim... Doyunca danışıb ağladıqdan sonra xestexanaya qayıdanda-Naranın geldigini gördüm... Bu defe de Atam Naranı eve aparmam üçün israr edirdi... Söz arası danışanda Anarın guya seher erkenden Bakıya getmeli olduğunu atama demesini öyrendim... Mende xeberim varmış kimi davransam da,pis olmuşdum onun gitmesine... Gece Sara da bizimle qalmışdı. Hem Sara hemde Nara sehv etdiyimi ve ona inanmalı olduğumu deyirdiler.. En azından yalan olsaydı men hiss etmesem bele kenardan onlar hiss ederdi... Geceni danışaraq keçirmişdik... Mene ona zeng etmemi deselerde tersliyim tutmuşdu...
Seher üçümüzde eve yemek bişirib temizlemiştik. Atamı heç olmazsa bir neçe saatlığa da olsa eve göndermek isteyirdim... Biraz sonra yığışıb xestexanaya getdik. Bir teher atamı razı salıb eve göndermişdik... İndi ise men Sara ve Nara anamın yanında idik... Deye güle söhbet edirdik ki,anamın sözlerine hem sevinmişdim hemde pis olmuşdum...
S-qızımızı emanet ede bileceyimiz tek bir nefer var... Sene gözü kimi baxacğına emin olduğumuz biri...
P-ana sen ne danışırsan.? Kimden danışırsan axı.?
-qızım men Anarın seni,seninde Anarı sevdiyinden xeberderam.
-axı...
-axı deme. Mende

<< 1 ... 70 71 [72] 73 74 ... 148 >>