beyendiyiniz gözellik bax budur... Esl gözelliiyini gizleden Gözeliniz!! Yaxşı baxın!
İndi bayaqdan mene gözel olduğumu deyenlerini nece bir üzle baxdıqlarını görüb sadece güldüm... Bu defe ağlamayacaqdım... Anar Rüfane ile dalaşsa da onu saxlayaraq Rüfaneye sözümü dedim:
-sen menim yanmış üzüme gülürsen!iyrenirsen..! Amma emin ol Rüfane! Bir gün sen menden beter hala düşeceksen.!!!
Anara baxaraq:
-gedek artıq...
Anar elimden tutub öperek,kinle Rüfaneye baxıb:
-Bundan sonra senin Anar adında bir qardaşın yoxdur!-dedi... Ve biz belece gözel başlayan günü bucur sonlandırmıştıq... Qapıdan çıxar çıxmaz üreyimde yığılıb qalan hisslerim,göz yaşım sanki üreyime ağırlıq edir,nefes ala bilmirdim... Aniden Anarın qollarına yıxılmam ve meni qucağında qaçaraq aparması tek xatırladığım şey idi...Gözlerimi açdıqda üzüme deyen xefif külek meni rahatlatmışdı sanki... Havaya acmış kimi derinden içime çekdim denizin qoxusunu... Anar denize baxır,meni ise qucaqlamışdı... Yavaşca terpenib başımı qaldırdım... Anar mene üzgün bir o qederde günahkar baxışla baxırdı...
Bilirdimki o özünü olanlarda günahkar sayır.. Amma men bele görmürdüm... Eli ile yanağımı sığallayaraq:
A-bağışla meni...bilse idim ki,bele olacaq....-sözünü tamamlamağa qoymayıb elimi dodaqlarına tutdum... Diğer eli ile elimden tutub öpdü...
P-heçne deme... Men her şeyi görürem.. Ve ne olduğunu da anlayıram... Bir şeyi de çox yaxşı bilirem...
Anar teeccüble mene baxıb soruşdu:
-neyi.?
-seni sevdiyimi... Seni sevirem...

Biz bir-birimize her deqiqe ya da her gün "seni sevirem"demezdik... Bu menim ona 2ci demeyim idi... Görünür bu onun xoşuna gelmişdi...gözleri parıldayır,dodağında tebessümü artırdı... Gözlerimde başlayan baxışlar getdikce yerini deyişir,dodağıma çatmışdı... Bu defe olduğumuz mühitden mi,yoxsa yaşadığım hadisedenmi, özümü qorunmağa,sevilmeye möhtac kimi hiss edirdim... Anar ise barmağı ile sanki üzümün cizgilerini ezberleyirdi... Heç birimiz ise danışmırdıq... Eşidilen ses sadece dalğaların

<< 1 ... 85 86 [87] 88 89 ... 148 >>