keçmişdi.. Yene eyni ağrılar,halsizlıqlar... Amma Anar sayesinde gün keçdikce yaxşıkaşırdım... Emeliyyatdan sonra Anar Rüfanenin nişanının 12gün sonra olacağını demişdi...
Hekim ise yene de 10gün sonra sarğını çıkaracağını demişdi.. Heyacanım artırdı... Üzümü görmek üçün sebirsizlenirdim... Eyni eziyyetleri çeksem de,Anar sayesinde her şeyi unutmuşdum...

10gün sonra:
Artıq üzüm açılırdı... Üreyim nece çırpınırdı izah ede bilmezdim... Artıq tamam açılmışdı üzüm. Elimi yanağıma toxundurduğumda daha qırış,yanmış bir yanaq deyilde diger yanağım kimi temiz bir üz hiss etdim.. Aynadan özüme baxanda ise inana bilmemişdim.. Men heqiqetende evvelki Permin olmuşdum... Sevincimi ağlayaraq gösterirdim.. Heç ağlayırdım hem gülürdüm... Anar ise hemin yanağımdan öperek-
A-ilk öpüşü menimdi-deyib qucaqlamışdı.,.
Hekimle danışdıqdan sonra eve gedib hazırlaşmışdıq. Seher erkenden yola çıxacaqdıq... Heç kese geleceyimizi dememişdik. Anar ailesi işe danışanda bizim gec geleceyimizi demişdi. Biz ise sırf nişan olan yere getmeyi planlaşdırmışdıq..
1gün sonra.. Bakıda...
Artıq bakıda idik.. O qeder xoşbext idim ki... İndi sanki ürek rahatlığı ile özümden emin idim.. Saragil üçün de darıxmışdım.. Onlara bele dememişdim. Onsuz da dersimiz 1hefte olar ki başlamışdı.. Men ise nişanı yola verib gedecekdim.. Anam ve atam da burada olacaqdılar..
Anar mene nişan üçün don almağa apardı.. Bu defe de qara geyinmek istemişdim.. Keçen defekinden ferqli,bedene tam yapışan uzun don seçmişdim... Anar donub qalanda donun gözel göründüyünden emin idim. Etiraz etse de şirin dilime salıb razı etmişdim onu.. Gece qalmaq üçün naranın evine getmişdik.. O bele meni görende heyretden donub qalmışdı... Çoxluca söhbet etmişdik.. Naranın menim üçün nece sevindiğini gözlerinden göre bilirdim... O da mene sabah üçün saç ve makiyajımı edecek birini tanıdığını ve eve çağıracağını demişdi...
Men Anara göstermeden,saçıma taxacağım,geyimime uyğun hem de gözümün ve yanağımın bir hissesini tutacaq,tül formalı

<< 1 ... 98 99 [100] 101 102 ... 148 >>