olsun.
Belece Murad bey hekimime zeng edib meni soruşmuşdu. O heqiqeten de bir qardaş kimu meni qorumuşdu. Bu defe otaqdan çıxanda gülümseyirdim.
Biraz sonra otağımdayken Araz geldi.
A-Olar.?
Anella-Elbette,buyurun. Memde size teşekkür etmek üçün gelecekdim. Çox sağolun,siz mene inandınız.
A-Senin yalan demediyini hiss etmişdim. Daha mene ilk danışandanda emin oldum. Ona göre de,senin haqsızca getmeyine razı oıa bilmezdim.
Anella-şey men.. Size bir üzr daha borcluyam.
-Niye?
+ilk qarşılaşmada men...-sözqmü bitirmeye qoymayıb.
-Men heçne xatırlamıram. İndi ise getmeliyem-deyib çıxmışdı otaqdan.
O bele ederek eslinde meni utandırmışdı. çünki o zaman çox aqressiv cavablar vermişdim. Amma onun yaxşı biri olduğuna emin idim artıq...
Belece tam 2ayı geride qoymuşdum. Tebii ki,Tamaranın atmacaları hele de davam edirdi.. Ve men ona qetiyyen fikir vermirdim.. Aileme kömek olurdum. Pis günler artıq geride qalsın isteyirdim.. Her gün şükür edirdim...
Amma yaşanacaq her yeni günün bize neler getireceyini bilmediyimiz kimi,menim daha neler yaşayacağımı da bilmirdim...Nece deyerler:
"Yaşayıb görecekdim.."Yeni bir gün ,yeni ümidler,yeni heyacan ve yeni nefesdir.. Açılan her yeni sabahın vardır mütleq bir hikmetii.. Bezen yuxumuz yarım qaldı deye üzüldüyümüz bir seher,başımıza ele bir şey geler ki, "yaxşı ki tez oyandım"-deyerik..

*****************************************

Bugün icazeli idim. İşe getmeyecekdim. mende bundan istifade edib anamla bacımı götürüb alış-verişe getdim. Artıq işlediyime göre onlara istediyim şeyleri alırdım. Vaxtımızın müeyyen hissesini
Cürbecür geyimler ve başqa şeyler almaqla aparmışdıq. Ele alış-veriş merkezinin cafe hissesine keçerek dincelmek istedik ki,bütün masaların dolu olduğunu gördüm.
Sura-Bacı buna bax e her yer doludu. Yorğunluqdan da öldüm. Nece edek?
Anella-Yer yoxdursa başqa cafeye gedek artıq ne ede bilerik ki.
Ülker(anam)-Qızlar gelin eve gedek daha. Men size ne isteseniz hazırlayaram.
A-Anaların birdenesi.

<< 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 53 >>