geyinib hazır dayanmışdı..
Anella-Sabahınız xeyir Araz bey.
Araz-Sabahın xeyir Anella. Amma gel bu "siz"li "biz"li danışmağı yığışdıraq. Düzdür burada kimseyle ele açıq olmasam da sen dünen bize çox böyük kömek etdin. He indi de görüm Necesen?
A-Yaxşıyam.çox sağolun. Yeni sağol) Ne kömeyi.?
-Samirin derdini tapdın daha ne olsun.
-Onun derdi ele siz mm yeni sen idin. Görünür dediklerim işe yarayıb
-Nece yeni men idim?
-Samirsene benzemek isteyir. Odur ki sen ne yesen o da onları yeyerek tezlikle senin kimi olacağını düşünür.
-Men neceyem ki?
-Güclü.. Mmm şey Yeni o bele düşünür..
-Hee başa düşdüm indi. Bundan sonra daha diqqetli olacam bu barede. Çox sağol Anella. Senin haqqında yanılmadığıma sevindim. Yaxşı men gedim xestelere baş çekmeliyem-deyib sol eli ile çiynimden aşağıya toxunub getdi..
Evvel bir qeribe hiss etsem de özümü sonra esebleşdim toxunmasına. Bu özünü kim hesab edir axı??? Görersen sen Araz BEY!-deyib qeribe bir Hissler qarışığı ile otağıma keçmişdim.

Günler bir birini evez edirdi. Demek olar ki deyişen bir şeylerde yox idi. 2gün evvel Öyrenmişdim ki,Malik(emimoğlu) bir defelik geri qayıdır. Menim ondan küsdüyümü de bilirdi. Emin idim ki,ne ise edecek. Bıgün o düşündüyüm olmuşdu.
Bügünde hemin adi günlerden biri idi. İşde xestelerle meşğul idim. Qefil qapının açılmasına diksinmişdim. Başımı qaldırıb baxdığımda böyük hetta o qeder böyük ki,qarşıda kimin olduğunu bilmemişdim.
"men geldim"-dediyinde anlamışdım gelenin Malik olduğunu. Buketi yavaş yavaş üzünden çekib mene baxmağa başladı. Menim yerimden bele terpenmediyimi görüb özü dillendi;
M-Olar.?
A-buyurun,ne lazım idi.?-deye eseb qarışıq inciklikle cavab verdim.
M-Ankaaa bele eleme((

Malik mene ta uşaqlıqdan Anka deyerdi. Mende esebleşirdim.
A-Menim adım Anelladır.!
M-Xeyr sen Anka'san.
A-......
M-Ankaa meni bağışla(
A-Get burdan Malik. Danışmaq istemirem seninle-desem de gözlerim dolmuşdu. Mene qardaş kimi olan birinin en pis günümde yanımda olmadığını bağışlaya

<< 1 ... 23 24 [25] 26 27 ... 53 >>