qorxurdum. Tek getmezdim heçvaxt. İndi Arazla bucür yaxın olmaq mene qeribe gelirdi. Keçib yerimize eyleşmişdik. Möhkemce kemerimi bağlasam da qorxurdum.
- Qorxursan.?
- ne? Kim men? Yox yox
- Mene ele geldi ki qorxursan. Isteyirsen düşek?
- yox yaxşıyam men.
- yaxşı ele olsun.
Belece artıq terpenmeye başlayırdıq. Her yıxarı qalxdıqca mende gözlerimi möhkem yumub sakit dayanmağa çalışırdım. Normalda yaxınımızdakılar,
"aaaaaa"-deye qışqırsalarda men yavaşca:
-"Ata qorxuram"-deye pıçıldayırdım..
Bu vaxt Arazın ellerimi tutması ile fikirlerden bir anda ayılmışdım sanki.
- Men burdayam,qorxma..
- qorxmuram.
- dilinden de geri qalma
- nece.?
- heçne.
- nevaxt dayanacaq bu?!
- indi dayanar. Qorxursan?
- offf he qorxuram-deye sesimi daha da yükseltdim. Daha doğrusu heyacandan qışqırırdım artıq
- gel bura inadcı-deyib yanımda oturmasından istifade ederek bir elini belime dolayıb bir eli ile de elimden möhkemce tutmuşdu. Esebleşib:
-Neynirsen.? Elini çek!
- ölmürem senden ötrü. Tir-tir titreyirsen. Gözle 2deqiqeye düşürük.
Dişlerimi qıcayıb mecbur susmuşdum. Onsuzda qorxurdum. Amma onu bu qeder yaxın hiss etmek mene rahatlıq vermişdi. Dediyi kimi, 2-3deqiqe sonra biz düşmüşdük. Qorxudan bir teher olmuşdum. Biraz sonra Malik ona gelen zeng ile tecili getmeli olduğunu dedi. Mende getmek istesem de Samir ağlamasın deye mecbur qalmışdım.
M - Anella bes sen nece qayıdacaqsan? Yaşxısı sen gedende zeng ele mene,gelim aparım seni.
- Özüm gedecem Malik lazım deyil. Sen get işini gör.
- Başa düşmedim. Biz burda neyik Anella. Biz apararıq. Helemi Samir.?
- He dayııı.
Anella- Çox sağolun amma lazım deyil.
M-Anella terslik etme. Sen mene emimden yadigarsan. Bele getmeli olduğum üçün hele özüme esebiyem.
Ona göre de seni Araz beyin getirmesine imkan ver. Yaxşı men gedim. Anella size emanet Araz bey-deyib Malik getmişdi. Araz anlamaz baxışlarla mene baxıb:
- Siz yeni.. Yeni o qucaqlama.. Mm yeni siz qohumsunuz.
- elbette. Siz ne düşünmüşdünüz ki.? O

<< 1 ... 32 33 [34] 35 36 ... 53 >>