bunları

fikirleşmirdim. Onu hebsxanaya yeni

getirmişdiler deye, ilk vaxtdan kalona

salmamışdılar. O kiçik bir kabinede qalırdı.

Bir gün eve gederken o qızı fikirleşdim ki,

nece biridir?! Açarı qarovulçudan aldım,

kabinenin qapısını açdım. Men qapını açar-

açmaz o ayağa qalxdı… Heqiqeten

yoldaşlarımın dediyi qeder var imiş… Sarı

saçları, ala gözleri, ireli duran dodaqları.

Ondörd yaşı olmasına baxmayaraq hedden

artıq cazibedar bedeni var idi. Men durub

gözlerimle onu diqqetle süzürdüm, o ise

mene qorxa-qorxa baxır, elleri esirdi…

Düşündüm ki, zaten psixoloji problemler

yaşayır. Buna göre tez qapını bağladım ve

oranı terk etdim…

***

Bir neçe gün sonra yoldaşlarımdan biri olan

Rasimin ad gününü keçirdik. Reisimiz

gedenden sonra hamı menim otağıma geldi

ve çoxlu araq içib, sağlıq dedik. Başım ele

herlenirdi ki… Yoldaşlarım da artıq serxoş

olmuşdular. Şer söyleyib ağlayırdılar, gah

da gülürdüler…Mense içerideki o ala göz

qızı fikirleşirdim. Onu düşünende meni

şehvet hissi bürüyürdü… Artıq gece yarısı

yaxınlaşdırdı. Sekkiz araq butulkası

boşalmışdı.Yoldaşlarım hıçqırıb

mürgüleyirdiler. Mense otaqdan çıxdım ve

zirzemiye teref getmeye başladım. Çox

içmişdim deye büdreyirdim. Divara sürtüle-

sürtüle qarovulçunun yanına çatdım. Ona

dedim ki, eger işden qovulmamaq

isteyirsense açarı mene ver, buranı terk et

ve sus! O da qorxusundan dediyimi etdi.

<< 1 [2]