and I’m your English teacher…( Salam Nazlı…Adım Hüseyndir…Pakistanlıyam ve senin ingilis dili müelliminem)
He deyesen Nazlının bu mellime qanı isinmişdi…Simasından nur yağan bu müellimi başa düşmek ele de çetin deyildi Nazlı üçün…Qeribedir deyesen bütün pakistanlılar ingilislerden ferqli olaraq aydın danışırdılar ve bu Nazlını çox sevindirirdi.
Hüseyn: -Where are you from Nazlah? (Haralısan Nazlı?)
Nazlı: -I’m from Azerbaijan…(Azerbaycanlıyam)
Hüseyn: - You know I can speak a little bit Turkish (Bilirsen men 1 az türkce danışa bilirem)
Nazlı: -Really? (Doğurdan?)
Hüseyn: -Qünaydın…Na-sıl-sına?! (Sabahın xeyir..necesen?!)
Nazlı: -Haha it’s not nasılsına it’s nasılsın…(nasılsına yox nasılsın-dı)
He görünür mektebde Nazlının üzünü gülümsedecek helelik bu müellim olacaq…Çünki orada azerbaycan dilinde ve ya türk dilinde danışan müellim ve şagirdler yox idi…Nazlının tek çaresi ise ingilis dilinde ingilis dilini öyrenmek idi…
Beli müellim danışaraq, Nazlı da onu dinleyerek mektebin bufetine çatmışdılar…Eyleşdikden sonra Hüseyn müellim bezi suallar vererek Nazlının ne bilib bilmediklerini öyrenmeye çalışır……
Artıq 1 saat da sona çatmışdı...Nazlının növbeti dersine getmek vaxtı idi…Hüseyn müellim Nazlının çetinlik çekeceyini bildiyi üçün ondan cedveli isteyir ve Nazlını sinifine aparır…Nazlı teşekkür etdikden sonra sinife daxil olur…Şagirdler sinife daha yeni-yeni toplaşırdılar...Deyesen bu sinifde ancaq 8-10 uşaq var…Lövheye de diqqet yetirilse bilinirdi ki bu riyaziyyat dersi idi…Nazlı 1 yandan sevinse de 1 yandan da narahat idi…Azerbaycanda olduğu vaxtlarda riyaziyyatla heç de arası yox idi…Ya burda daha çetin olsa? Ama yox belke asan oldu? Nazlını sevindiren ise riyaziyyat dersinde dil bilmeye ehtiyacı olmaması idi...Belke de ehtiyacı var ama diger derslerdeki qeder yox yalnız mesele hellerinde…Belibu müellimde ilk baxışdan pis teessürat bağışlamırdı…
Müellim Nazlıya yaxınlaşaraq vereqi uzadır….…A aa buda nedi??? Vurma cedveli??? 10-cu sinif ve vurma
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
