olaraq bütün gözler onun üzerinde idi...Uşaqlarınüzüne diqqet yetirilse aydın başa düşmek olardı ki tek Nazlını qıcıqlandırmayıb Kamran.....
Müellime: -This our new student MAX...( Bu bizim yeni şagirdimiz Maksdır.)
MAX??? Beli Max...O esl adını sistemde yazdırsa da başqaları onu Max kimi tanıyıb seslemelerini isteyirdi...
Müellimesinin bu sözünden sonra Nazlının qeyri-ixtiyari ağzı açıq qalır...Qulaqları heç neyi eşitmirdi sanki...
Nazlı:(asta sesle) –Max??? Aydaa bu indi adınnan utanıb durub adını deyişdirib? Kül tepeve ele.....
Müellimesi davam edir.....-He is from Iran and he knows 5 languages (Iranlıdı ve 5 dil bilir)
Bu söze de bu defe şagirdler başqa cür reaksiya verir yeni onlar bezgin şekilde ağızlarını yana doğru eyerek 1-1lerine baxıb nese pıçıldaşırdılarxüsusi ile de oğlanlar...Nazlı sinifde özünü hemişe yad kimi hiss etse de eslinde uşaqlar ona öyreşmişdiler ve ele de qıcıqlandırmırdı onları..Qızlarıda hetta...Sebeb Nazlının dil bilmemesinden elave sade ve gülerüz olması idi...Bunun üçün de sinifde çox qız Nazlıya bu neheng mektebde seve-seve kömek ederdiler...AmaKamranın işi 1 az çetin olacaqdı deyesen...Göresen Kamrana bu 30 şagirde özünü sevdirmek maraqlı idi? En azından üzerinde narahat edici baxışlar görmek, sakit pıçıltılar eşitmek istemirdise maraqlandırmalıidi...
Aylar keçmişdi artıq...Deyişikheç bir şey yox idi Nazlının heyatında...Darıxdırıcı ve maraqsız ev, mekteb heyatı sadece....Kamranla da onsuz çox arası yox idi...Nazlının ta evvellerden
düşündüyü heqiqet çıxmışdı...Eslinde bunu tek Nazlı yox bütün şagirdler düşünürdü...Kamranın fexrle o qeder dil bilmeyi, başqalarının yanında özünü onlardan ağıllı saymağı, ellerini her an cibine qoyaraq çox bilmiş terzde sinif rehberine çoxlu suallar vermeyi...Mellimesini de bezdirmişdi bu xüsusiyyeti artıq...Ve 1 gün...Nazlı bunu şagirdlerin 1inden eşitdi, dostları ise tesdiqledi....Fransız dili dersinde...Nazlı 1 qrupa, Kamran ise diger qrupa düşmüşdü...Kamran onların yanından keçerek lüğet
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
