besdi dee onnan mene ne eee neyniyir elesin...hele qayıdaq baxarıq daa..Neyse mamagile xeber verim 2 hefteye geleceyimizi...Yuppiii (atasını qucaqlayıb öperek)
Mehdi: -ALLAH qoysa ay başımın belası... Gel yemek yeyek öldüm acından...
Beli Nazlı hemin gününü çox sevincli başa vuraraq yatır...Seher gözlerini açdıqda ilk ağlına gelen Ümid olur...Darıxmışdı gülüşü üçün...yene şekillerine baxmaq ümidiyle kompu açaraq agente daxil olur ve Ümidden mesaj geldiyini görüb tez oxuyur...
Ümid: -Gelende yaz...Küsülü qalmayaq..
Nazlı cavabında –Bir-birimizi taniyiriq ki küsek de?
Ümid: -Ama tanıya bilerik 16 yaşım olacaq, Bakıda qalıram, 10-cu sinife keçdim, arada esebi herden de şirin-mirin bir uşağam daa...bes sen?
Nazlı: -Pah...yaman da tanıya bildim ee..Men özüm haqqda dimişem besdi bu qeder (Nazlı ne qeder qelbinde yaxın olmaq istese de Ümide, bir o qeder de bağlanacağındanqorxub soyuq danışmağa çalışırdı)
Ümid: -HMMMM....az idi axı o...1 az daha özünden danışsan??
Nazlı: -Besdi helelik))) hem istediyin qeder hmmılda esebleşmeyecem)))
Ümid: -Heqqi??? Gün hayannan çıxıb??
Nazlı: -Bakıya gelirem bunnan gözel heeç ne ola bilmez sen de esebleşdire bilmersen meni
Ümid: -Harda qalırdın ki sen?
Nazlı: -İngilterede
Ümid: -Yaxşı daaa men de İtaliyada...
Nazlı: -Ola biler inanaram....
Ümid: -Guya indi sen orda qalırsan??? Şeklini göster baxım...Big Benin yaxınlığında...
Nazlı: -Başqa isteyin?? Seni inandırmaq mecburiyyetindedeyilem...
Ümid: -Yaxşı onda sesivi eşidim...sesli danışaq 5 deqiqe olar???
Nazlı: -Yox yox yoxxx!
Nazlı ne qeder yox dese de eslinde o da Ümidin sesini eşitmek isteyirdi ve Bakıya geldiyi vaxt ona zeng edeceyine söz vermeli olmuşdu..........
1 ay sonra...
Artıq Nazlının Azerbaycana gelişinden 2 hefte keçmişdi. Ümide zeng etmeyi çox cehd etse de alınmırdı...Gahnömre ala bilmirdi, gah tek qala bilmirdi gah da ev işlerinden, ailesi ile vaxt keçirmekden fürset tapa bilmirdi...Ama bu defe alınmalı idi....Bunun üçün Nazlı evde sabah üçün icaze

<< 1 [2] 3 >>