-Offf niye axı?? Heyatında olmaq üçün mütleq sevgilin olmalıyam? En azından agentde toxunma dostluğa... (belke yazanda yola getirdim)
Nazli: -Xeyr...Sadece heyatımda da olmağını istemirem.......(Bağışla)
Ümid: -Xaiş edirem bir-birimizin heyatlarından çıxmayaq....
Nazlı: -Başa düşmürsen özümü aldatdığımı, seni sevdiyimi? Düz 2 aya yaxın men özüm-özümü aldatdım...Senin üreyime yatdığını bile-bile, qızla oğlanın dostluğuna qetiyyen inanmadığım halda ‘’dost’’ olmağa çalışdım...ama ne etdimse özüme etdim...daha da bağlandım...hergün sesini eşitmeler, mesajlaşmalar..öyreşmişem bunlara...Özümesöz vermişdim Azerbaycana qayıdana qeder heç kimi sevmeyeceyime ama söz vermekle, demekle deyil ki...Her şey tez baş verdi ve tez de bitse yaxşı olar...
Ümid oxuduqları qarşısında şok veziyyetde idi...gözlemirdi bu etirafı Nazlıdan ...ama fikirleri qarmaqarışıq idi...ne edeceyini bilmirdi...hisslerine bele ad qoya bilmeyen Ümid, tek bir şeyi bilirdi...Nazlını çox istediyini ve onu itirmek istemediyini....
Ümid: -Yaxşı Nazlı...Nece meslehetdi....
Beli Nazlı Ümide dediyini etmişdi...Onu agentde ve heyatında dostluqdan çıxarmaqla, nömreni çıxarıb atmaqla onu sildiyini düşünürdü...Besürekden? Bacaracaqdı oradan da silmeyi?........
Nazlıgil 1 saat sonra evden çıxacaqdılar...Günay da Nazlının son saatını onunla keçirmek üçün gelmişdi....
Günay: -Bacı darıxacam seninçün :’(...
Nazlı: -Men de darıxacam birdenem ağlama...Canım menim....Al üreyim...(nömreni uzadaraq)..bu da nömre eyer o zeng etse de bir de etmesin özü başa düşer...
Günay: -Bacı eminsen? Son defe niye danışmaq istemirsen? Bele sağollaşma...Sadece bir mesajla...Oda pis olub mence...heç buna layiq deyil...
Nazlı: -Neyniyim axi? Ya fikrimden dönderse? Yox onsuz evvel axır olmalı idi bu...başa saldım men onu...başa düşer meni ((
Günay: -Nece meslehet bilirsen..... (ayağa qalxıb qapıya yaxınlaşaraq) Men gedim day üreyim...Özünü qoru yaxşımı?
Nazlı: (Günayı öperek) –Yaxşı canım sen de...
Bu an gözü Günayın elindeki

<< 1 [2] 3 4 >>