Yasemenin de başqa qızlar kimi daş-qaşlı ve çox bahalı üzük sevdiyini düşünüb, acığa bu sade üzüyü almışdı. Amma indi Yasemenin sevincle gülümsediyini görüb teeccübden donub qalmışdı.
-Aydın bu menim üçündü?-deyib sevincle helede teeccübden donub qalmış Aydına baxdı Yasemen.
-He...he. Beyendin?
-Çox...çox gözeldi bu.
-Ciddi deyirsen? Bax indiden deyirem o daşlar briliant deyil ha.
-Bilirem. Amma çox gözeldi.
Aydın Yasemenin elinden qutunu alıb içindeki üzüyü çıxardı. Yasemenin elini tutub nişan barmağına üzüyü taxdı. Hele de tutduğu eli öpüb, üzünde kinayeli bir tebessümle Yasemene baxıb dedi:
-Ömrünün sonunadek çıxartma eziz nişanlım.
Yasemen elini onun elinden çekib, barmağındaki üzüye sevincle baxdı. Başını qaldırıb zerifce Aydının yanağından öpüb dedi:
-Üzüye göre çox sağ ol ve deyesen doğurdan da ömrümün sonunadek taxmalı olacam, çünki çıxmır.
Bunları deyerken heqiqeten de bütün gücüyle dartıb üzüyü çıxarmağa çalışırdı. Onda alınmadığını görüb, üzüyü çıxarmağaqdan vaz keçdi.
-Neyse, gel açıq danışaq Aydın. Bu evlilik oyununu niye istediyini texminen anlayıram. Amma bu oyun ikili oynanar. Menim bir teklifim var: valideynlerimizin, qohumlarımızın, uzaq dostlarımızın yanında bir-birini seven cütlük kimi davranaq, ikimiz tek qalanda da...
-Ooo bax bu yeri mene maraqlı geldi.
-Özüne gel! Tek qalanda bir-birinden zehlesi geden cütlük ola bilerik.
-Hmm... Düşündüyümden ağıllısan.
-Onda gel saxta sevgilim, saxta nişanımızı ve saxta toyumuzu planlıyaq.
İkisi 1 saat boyunca gah gülerek, gah inadlaşaraq, gah da ciddi şekil de nişan ve toylarını planladılar. Eslinde yad bir insan onları görse heqiqeten de bir-birini seven cütlük zenn ederdi onları.
Her şeyi danışıb qurtardıqda Aydın getmeli olduğunu anladı:
-He indi getmeliyem deyesen...
-Vau... Bu indiyedek senden eşitdiyim en ağıllı cümledi.
-Hmm... Sen menimle bu cür danışmağa devam etsen, eşideceyin son cümle olacaq gözelim.
-Yaxşı...yaxşı, zarafat etdim.-deyib ürkek nezerlerle Aydına baxıb

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 94 >>