qoydu:
-Bunu sen bişirmisen?
-He, amma Nunuda kömek edib.
Aydın keksden bir dilim kesib eline alıb dişledi. Yasemene yaxınlaşıb eyilerek:
-Çox sağ ol, çox dadlıdı. Buna göre sene nece teşekkür edim-deyib qeribe baxışlarla Yasemene baxdı:
-Belke çoxlu, çoxlu öpüm?
Yasemen bu baxışlarlardan biraz qorxub
Aydının elinden keksi alıb, ona teref tutub dedi:
-Yooox, sen çoxlu-çoxlu ye, mene besdi.
Aydın gülümseyerek Yasemene baxıb:
-Hmm, onda indilik bunu yeyim, seni gelen defe yeyerem-deyib bic-bic göz vurdu.
Bele zarafatlar ve Aydının işareleriyle seher yemeyini bitirdiler. Artıq Aydının işe getme vaxtı gelmişdi. İkiside qapının ağzında idiler. Yasemen adet etdiyi kimi gülümseyerek dedi:
-Xeyirli işler.
Aydın:
-Sağ ol gözelim-deyib eyilib Yasemenin yanağından öpdü. Qapını açıb çöle bir addım atmışdıki, ağlına gelen fikirden dayanıb gülümsedi. Birden geri dönüb eyilib Yasemeni dodaqlarından ehtirasla öpdü. Ayrıldığında Yasemenin teeccübden donduğunu görüb gülümseyerek, heç ne demeden getdi.
İkiside xoşbext idiler. Bu evlilik oyunu artıq onların xoşuna gelirdi ve ikiside bu oyunun artıq yavaş-yavaş gerçek olduğunu bilirdiler. Amma bu xoşbextliklerini mehv ede bilecek bir insanı unutmuşdular-Leylanı!

DÜNEN:
Leyla Aydının Yasemeni öpmesine paxıllıq qarışıq qezeble baxırdı. Bu planında esla baş tutmayacağını
anlayırdı ve tezlikle yeni bir plan qurmalı idi. Amma ne? Birden ağlına gelmiş fikirle gülümseyib esebi ve iti addımlarla restoranın çıxışına doğru getdi. Çöle çıxdığı anda küçeye diqqetle baxıb aldığı zerbelerden gücle yeriyen Eldarı gördü:
-Eldar dayan!-deye qışqırıb ona teref qaçdı.
Eldar sese arxaya döndükde qaça-qaça gelib ona çatan Leylanı gördü:
-Ne isteyirsen Leyla?-deyib hiss etdiyi ağrıdan üz-gözünü qırışdırdı.
-Sene bir teklifim var.
-Of! Seni sevmediyimi bilirsen!
-Ne?! Yox axmaq-deyib eliyle Eldarın göyermiş gözüne, hele de qan axan partlamış dodağına toxunub devam etdi:
-Bunların intiqamın almaq istemirsen?
Eldar biraz düşünüb

<< 1 ... 36 37 [38] 39 40 ... 94 >>