deyil. Refiqene heç ne olmaz.
Yasemen gülümseyerek başını yelleyib pıçıldadı:
-Men yazıq Feride göre narahat oluram...

Ferid elindeki sinide çayları içeri aparmaq isteyen Niluferin qarşısını kesib dedi:
-Mene nömreni vere bilersen? Belke bir gün zengleşib bir yerde görüşerik.
Nilufer Feridin üzüne baxıb ayağıyla onun ayağanı möhkemce ezib, heç ne olmamış kimi gülümseyerek:
-Ağlına bele getirme-deyib metbexden çıxdı.

Artıq ad günü bitmek üzere idi. Tortda
kesilib yeyilmişdi, sıra hediyyelerin verilmesine gelmişdi. Nilufer Aydının qezebli baxışları altında refiqesine aldığı makiaj destini, Feridse gözel bir albom verdi. En sonda Aydın Yasemenin qarşısına keçib elinde tutduğu qırmızı qutunu ona uzatdı. Yasemen qutunu böyük heyacanla açdıqda içindekinin kepenek formasında klonu olan gümüş bir boyunbağı olduğunu görüb sevincle gülümseyek Aydına baxdı.
Aydın Yasemenin gözlerine baxıb:
-Düşündüm ki, bu gözel yasemen gülünün tek eksiyi bir kepenekdi-deyib gülümsedi.
İkiside bir-birine sakitce baxıb gülümseyirdiler ki, bu romantik anları Ferid pozdu:
-Dostum ona qalsa arı klonu alsaydın daha mentiqli olardı-deyib her kesin bu anı pozduğu üçün ona qezeble baxdığını görüb sözü deyişdi:
-Amma menim gelinbacıma kepenek daha gözel yaraşır-deyib gülümsedi.
Onun bu sözlerine hamı güldü.

10-15 deqiqe sonra qızlar masanın kenarında Aydının aldığı hediyyeni müzakire edirdiler. Aydınla Ferid divanda oturub söhbet etmek isteyirdiler, amma Ferid Aydının onun suallarına
başdansovdu cavab verib diqqetle Yasemene baxdığını görüb gülümseyerek dedi:
-Dostum sen deyesen aşiq olmusan.
Aydın:
-He-deyib birden Feridin ne dediyini anlamış kimi ona baxıb soruşdu:
-Ne?! Kime?
-Kime olacaq, Yasemene.
-Men heç kese aşiq-filan olmamışam.
-Besdi, ona nece baxdığını görürem. Deli kimi aşiq olmusan.
-Bu axmaq fikir ağlına hardan geldi bilmirem. Men Yasemeni sevmirem.
-Se-vir-sen...
Aydın esebleşib ayağa qalxaraq az qala qışqıraraq dedi:
-Men Yasemeni sevmemişem!

<< 1 ... 41 42 [43] 44 45 ... 94 >>