nç, ayıb olsun, heç senden gözlemezdi...- Yasemen sözünü bitire bilmedi. Çünki onun niye boş-boş danışıb söhbeti deyişmeye çalışdığını anlayan Aydın eliyle ağzını tutub gülümseyerek dedi:
-Doğurdan bele dayanmadan boş-boş danışaraq söhbeti deyişe bileceyini zenn edirsen?
Yasemen mesum gözlerle Aydına baxıb "he" menasında başını yelledi.
-Sence men o qeder axmağam?
Yasemen gözlerini süzdürüb çiynini çekdi.
Aydın gülümseyib dedi:
-Bilirsen seni neyniyerem?
Yasemenin ürkmüş gözlerle ona baxdığını görüb gülümseyerek:
-Bax bele çoxlu-çoxlu öperem-deyib elini çekerek Yasemenin dodaqlarına yapışdı. Evvelce zerif olan öpüşler getdikce daha da ehtiraslanırdı. Artıq Yasemen de ilk defe idiki qollarını Aydının boynuna dolayıb qarşılıq verirdi öpüşlerine. Aydın Yasemeni qucaqlayıb dodaqlarını ondan ayırmadan yavaşca qaldırdı. Onu öpe-öpe Yasemenin otağına apardı. Yavaşca yatağa uzadıb özü de onu yanında uzandı. Ehtiraslı nezerlerle onu süzüb qucaqlayaraq yavaşca özüne teref çekdi. Dodaqlarından yene öpüb yavaşca aşağı enirdiki Yasemen onu dayandırıb dedi:
-Ey, neynemek isteyirsen?
Aydın bic-bic gülümseyerek:
-Sence? Bu yaşa kimi öyrenmemisen?-deyib göz vurdu.
Yasemen biraz utansada, özünü toplayıb:
-Men sene yalvarmadım axı.- deyib qalib gelmiş kimi gülümsedi.-Men sene yalvarmadım axı.- deyib qalib gelmiş kimi gülümsedi Yasemen.
Aydın donub qalmışdı. Yasemen onu öz silahıyla vurmuşdu.
"Sene esla toxunmayacam, taki bunun üçün mene yalvaranacan"-bu Aydının sözleri idi. O vaxtda dediyine peşman olmuşdu, indi de dediyine çox peşman idi. Yasemen o gecenin intiqamını pis çıxmışdı. O qız idi, bir ömür Aydınsız yaşaya bilerdi. Bes Aydın arzuladığı qız bu qeder yaxınındayken, onunken toxunmadan yaşaya bilecekdimi? Bu an bele böyük ezmi sayesinde özünü gücle saxlaya bilirdi. Ne terpene, ne de danışa bilirdi. Sadece ona gülümseyerek baxan Yasemene teeccüble baxırdı. "Super! Bu qız melek kimi görünen şeytandı. Of, bunun yeri idi indi? 1, ya da 2 saat sonra deye bilmezdi?

<< 1 ... 53 54 [55] 56 57 ... 94 >>