Yox axı, gerek Yasemen xanım her şeyin evezini menden çıxsın. İnadkar keçi, eminem her şeyi planlayıbmış. İndi men öz sözlerimi nece udum axı? Eybi yox Yasemen, indi qurtula bilersen amma, bir gün mütleq elime keçesen ve emin ol o gün heç de uzaqda deyil gözelim"-deye
düşünüb bedenini saran hisslerden qurtulmağa çalışırdı Aydın. Sonunda gücle özüne gelib dedi:
-Hmm... Yadında qalmasına sevindim. Men hele de sözümün üstündeyem.
Yasemen Aydının bu sözlerine üreyinde gülüb : "Pah, sözünün üstündeymiş. Bu veziyyete baxanda heç de ele görünmür amma"-deye düşünüb dedi:
-Aaa elemi? Bes burda ne işin var?
Aydın bu suala ne cavab vereceyini bilmeden donub qaldı yene. Danışdıqca batmaq veziyyetinde idi ve bunu özüde anlayırdı. Buna göre de ağlına ilk gelen ucuz behaneden istifade etdi:
-Çünki...çünki men seni sınayırdım.
-Meni sınayırdın? Niyeki?
-Hmm... Yaxşı sualdı.
-Bilirem.
-Yeni...yeni senin dözümünü sınayırdım.
-Demek bele. Bes sınaqdan keçdim?
-Bravo, sınaqdan keçdin.
-Onda sınaq bitdiyse hele de burda ne işin var?
-Men gedirdim ele indi.
-Hı hı eminem...
-Yene kinayeyle danışırsan?.
Yasemen eliyle yatağı işare ederek:
-Aydın hele de burdasan?- deyib gülümsedi.
Aydın artıq getmeli olduğunu anlayıb:
-He, gedirem indi-deyib yavaşca yataqdan endi. Belke de Yasemen onu dayandırar deye leng addımlarla gedirdi qapıya teref. Gözlediyi, daha doğrusu ümid etdiyi kimi Yasemenin sesi onu dayandırdı:
-Aydın...
Aydın ayaq saxlayıb üzünde gizlede bilmediyi sevinc tebessümü ile arxaya çevrilib:
-Haycan gözelim-deyib Yasemene baxdı.
-Gecen xeyre qalsın.
Aydın ikinci defe xeyal qırıqlığı yaşayıb, yumruğunu sıxaraq zorla gülümseyib dedi:
-Senin de...
-Yuxun da şirin olsun.
Aydın:"senin bu elediyinden sonra yata bilecem güya."-deye düşünüb dedi:
-Senin de yuxun şirin olsun.
Yasemen Aydının neler keçirdiyini anlayaraq, gülmeyini gücle saxlayıb elini "get" menasında yelleyerek dedi:
-Aha, teşekkür. İndi gede bilersen.
Esebi ve çaşqın veziyyetde özüde

<< 1 ... 54 55 [56] 57 58 ... 94 >>