bilmeden geri-geri addımlayarken qapının tinine deyib dayandı. Birden ağlına gelen bic fikirle gülümseyib iti addımlarla Yasemene yaxınlaşıb eyilib dodağından öpdü. Dodaqlarını Yasemenin dodağından ayırdığı an Yasemene
gülümseyerek baxıb heç ne demeden otaqdan çıxıb getdi.
Yasemen sevincle iç çekerek "axmaq"-deye
pıçıldayaraq düşündü: "menim "qız kimi" behanemden sonra eşitdiyim en sefehce behanedi-"sınaq"mış. Ha ha ha, eceb oldu. O gecenin evezini hele çox çıxacam cenab Aydın. Axırda göreceyik kim-kime yalvaracaq. Bu oğlanları heç anlamıram, bütün heyatları qadınlardan aslı olduğu halda bizle mübahise etmeye cesaret edirler. İndiye kimi sebir edib, sakit dayandım amma artıq yeter. Bundan sonra menim seni incitmek növbemdi Aydınçik...". Bu kimi fikirlerle yuxuya gedirdi Yasemen...

Aydın ise öz otağında, qollarını başının arxasında çarpazlayıb yatağına uzanmışdı. Üzünde biraz esebi, biraz da istediyini ala bilmemiş uşaq ifadesi var idi. Artıq ikinci defe idiki Yasemenin otağından öz otağına qovulurdu. Özüne etiraf etmese de hiss edirdiki Yasemende onu çeken nese var. Bu çekim onların arasında buzdan dağ yaradan qürurunu yavaş-yavaş eridirdi. Bilirdiki bir gün mütleq Yasemene teslim olacaq, amma nedense bu fikir onu qorxutmaq evezine sevindirirdi. Amma helelik mecara devam edir...

Seher Yasemen
metbexe keçdikde Aydının küskün üz ifadesiyle çay içdiyini gördü. Üreyinde onun bu şirin halına gülsede, üzde tamamile ciddi görünüb masaya yaxınlaşaraq dedi:
-Sabahın xeyir.
-Seninde...
-Axşam nece yatdın?
Aydın Yasemenin bu sualına qarşılıq üzüne baxdıqda gizletmeye çalışdığını sezdi. Kinaye ile gülümseyerek dedi:
-Mışıl-mışıl. Heyatımda heç bele rahat yatmamışdım.
Yasemen "He, üzünden görünür."-düşünüb gülümseyerek dedi:
-Buna sevindim. Men de çox rahat yatmışam.
Aydın Yasemene biraz esebi baxışlarla baxıb üzünü çevirdi. Yasemen ise Aydının bu halına için-için gülürdü.
Her ikisi de sustuğu üçün ortalığa cansıxıcı sükut çökmüşdü. İkisi de bir-birleriyle

<< 1 ... 55 56 [57] 58 59 ... 94 >>