maşına oturdu...

Artıq bir saat idiki kafede oturub söhbet edirdiler. İnstut xatirelerinden danışıb gülürdüler. Sonunda Aydın maraqdan soruşdu:
-Xeyale evlisen sen?
Xeyale bu sualla gülüb dedi:
-Ne evlenmek? Men hele çox cavanam, bu yaşda evlenin ağlı yoxduki. Amma mamamgilin fikrince güya evde qalmışam. Senden evli olub-olmadığını soruşmaq bele gülünc olar he? Yeqin yene günde bir sevgiliyle gün keçirdirsen.
Aydın buna gülüb evli olduğunu demek isteyirdi, lakin Xeyale ile danışmaq onu evvelki Aydın etmişdi sanki. Yasemenden önceki, her qızı elde etmeye çalışan Aydın geri qayıtmışdı. Amma yene de içinden bir ses onu dayandırmağa çalışırdı. Sonunda gücle özünü toplayıb az qala pıçıltıyla dedi:
-Elbetde. Subaylıq sultanlıqdı...
Dediyi anda peşman olmuşdu. Özünü Yasemene xeyanet etmiş kimi hiss edirdi. Amma artıq gec idi, ilk yalan deyilmişdi... Yalan da, yalanı " Cemile Memmedli Facebook/ Qadinlar Mekani Sehifesi" çağırmışdı. Ondan sonra son 15 günde demek olarki her gün Xeyale ile
görüşürdüler. Kinoya, kafelere, diskolara, müxtelif eylence mekanlarına gedir, iki "dost" kimi eylenirdiler. Aydın her evden çıxanda Yasemene baheneler uydururdu ve onun buna inanmadığını bilirdi. Artıq bu çox sıxırdı Aydını. Qurtulmaq isteyirdi bu yalandan ve bu gün qurtulacaqdı. Evvelce indi gedeceyi görüşde Xeyaleye her şeyi danışacaq, sonra eve gelib onsuzda çox şeyi anlamış Yasemene danışacaqdı olanları. Bitecekdi bu gün...

Aydın bu fikirlerle derinden nefes alıb maşını işe saldı. Sözleşdikleri kiçik çay evine çatıb maşından endikde Xeyalenin az irelideki masada eyleşib ona el elediyini gördü. Gözlerini bir anlıq yumub derinden nefes alıb ona teref getdi. Salamlaşıb eyleşdikden sonra söze başladı:
-Xeyale sene bir şey etiraf etmeliyem...
Xeyale onun sözünü kesib:
-Ne deyeceyini bilirem. Bu "dostluq" oyunu seni de sıxdı he? -deyib sevincle gülümsedi.
Aydın ne demek istediyini anlayıb telesik dedi:
-Eslinde he, amma senin düşündüyün kimi deyil. Xeyale men evliyem ve

<< 1 ... 63 64 [65] 66 67 ... 94 >>