baxıb dedi:
-Yaxşı, senin xetrine.
Nilufer sevinerek ayağa qalxıb qapını açdı. Aydının üzüne bele baxmadan otağa qayıdıb yerine eyleşdi.

Aydın Niluferin qapını açıb getmesinden sonra bir anlıq qapının ağzında donub qaldı. Seherki qetiyyetini itirirdi yavaş-yavaş. Yasemeni geri qaytarmaq isteyirdi, amma özünü nece bağışladacağını bilmirdi. Sonunda cesaretini toplayıb derinden nefes alaraq içeri keçdi. Asta addımlarla qonaq otağına teref gederek heyacanını boğmağa çalışırdı. Otağın qapısından keçdiyi an Yasemeni görüb dayandı. Darıxmışdı... Bir gece de ne qeder darıxa bilersen ki, birinden? Belke de Yasemene bir gece yox, bir ömür hesret qalmışdı. Gözlerinden, saçlarından, etrinden, sesinden...her şeyinden ötrü darıxmışdı. İndi onu qucaqlamaq, doya-doya öpmek keçirdi üreyinden, lakin tek ede bileceyi baxmaq idi. Belke de bir er kimi haqqı var idi Yasemene toxunmağa, amma bu haqqı özü itirmişdi ve cezasını çekmeli idi. Bütün bunları anlayıb masaya
yaxınlaşıb Yasemene baxaraq dedi:
-Salam Yasemen.
Yasemen Aydına baxmadan başıyla " Cemile Memmedli Facebook/ Qadinlar Mekani Sehifesi" salamını aldı. Heç kes danışmaq istemediyinden ortalığa sükut çökdü. Aydın hele de masanın kenarında ayaq üste qalmışdı. Sonunda heç kesin ona teklif etmeyeceyini anlayıb özü stul çekerek oturdu. Yasemenle danışmaq isteyirdi amma Nilufer yanlarında olduğu üçün cesaret ede bilmirdi. Cesaretini toplayıb onları tek qoyması üçün Nilufere baxmağa başladı. Nilufer bu baxışların menasını anlasada, inadına yerinden terpenmeden Aydına baxırdı. Sonunda Aydın Niluferin öz xoşu ile getmeyeceyini anlayıb dedi:
-Nilufer men bura sene baxmağa gelmemişem.
Nilufer:
-Bilirem-deyib vecsizce çiynini çekdi.
-Belke bizi 10 deqiqe tek qoyasan.
-Men refiqemi seninle tek qoya bilmerem.
Aydın bezmiş şekilde başını yelleyib:
-Nilufer men Yasemenle 2 ay yaşamışam, emin ol 10 deqiqede edeceklerimden daha çox şey ede bilerdim 2 ayda isteseydim-deyib kinayeyle gülümsedi.
Nilufer bu sözden sonra Yasemene

<< 1 ... 69 70 [71] 72 73 ... 94 >>