dedi:
-Atasan...
-Sen de anasan?
-Ele görünür...
-Yeni indi biz esl aile olduq?
Yasemen biraz bezgin şekilde üzünü Aydına teref çevirib:
-Aydın ne olub sene? Güya bunları bilmirsen?-deyib gülümsedi.
Aydın Yasemene baxıb:
-Elbetde bilirem gözelim. Sadece bunları senin dilinden eşitmek daha gözeldi.-deyib gülümsedi.
Sonra ehtiyatla körpeni Yasemenden alıb alnından zerifce öpüb pıçıldadı:
-Senin bu anan gözeldi, ağıllıdı, şirindi-filan, amma ele inadkardıki... İş onun inadına qalsa sen leyleklerin ümidine qalmışdın qızım.
Yasemen Aydının sözlerine azca gülüb:
-Ey qızımızı aldatma. Hamsı atanın günahıdı qızım. Mene inadkar deyir, amma öz inadından xeberi yoxdu. Bir bilsen men neler çekmişem-deyib süni teessüfle başını yelledi.
İkiside yene sakitce körpeye baxırdılar. Birden Aydın sakitce soruşdu:
-Adını ne qoyaq gözelim?
Yasemen uşaq şıltaqlığı ile:
-Adını men qoyacam- deyib gülümsedi.
Aydın diqqetle Yasemene baxıb dedi:
-Pah. Niye tek sen? Bu ikimizin uşağıdı axı.
Yasemen:
-Amma 9 ay eziyyetini men çekmişem.-deyib gözünü süzdürdü.
-Ona qalsa gece saat 2-de mağazalarda dondurma axtaran men idim. Özde dekabr ayında.
Yasemen küskün şekilde başını aşağı salıb dedi:
-Yaxşı, onda sen qoy adını.
Aydın arvadının bu şirin halına dözmeyib gülümseyerek dedi:
-Senin bu şirinliyine nece dözüm axı... Yaxşı sen qoy adını.
Yasemen istediyini almış uşaq kimi sevinib:
-Melek...Melek olsun adı-deyib gülümsedi.
Aydın güya düşünürmüş kimi davranıb:
-Yaxşı ilkimizin adı melek olsun. Amma gelecek 6 uşağımızın adın men qoyacam-deyib bic-bic gülümsedi.
Yasemen teeccübden böyümüş gözlerle Aydına baxıb:
-Ne?! 6? Yeni 7 uşaq? Yuxunda görersen- deyib "yox" menasında başını yelledi.
Aydın:
-Men axı isteyirem sevdiyim qadından çoxlu uşaqlarım olsun-deyib gülümsedi.
-7 uşaq?
-Yaxşı, senin xetrine olsun 6.
-2-den çox olmaz.
-5 uşaq?
-Yox!
-Men seni sevirem...
-Men de seni sevirem...
-Madam ki, bir-birimizi sevirik onda 4 uşaq olsun?...

Bu bir il erzinde

<< 1 ... 91 92 [93] 94 >>