görmeyib onun ofisine girdim. -Gelmek olar? -Artiq gelmisen.Evde öyretmeyibler qapini döy sonra gir? -Haqqlisan öyretmeyibler.Söhbet i uzatmayacam.Men öz tablomu almaq isteyirem.Ve nedende diger tablolarin arasinda onu görmedim. -O tablo satilmir.Indi ise gede bilersiniz. -Basha düshmürem.Biri menden icazesiz menim portretimi çekir.Ve sonra men o shekili tesadüfen görüb beyenirem.Indi de almaq isteyirem nece yeni satilmir? -Men çekmemishem aa satilmir deyiremse satilmir daa.. Hirslenerken bele çox shirin görsenirdi.Helede o kiçik gözlerinin içi gülürdü.Bu xususiyet mende de var idi.Evveller mende inanmirdim gözünun içi gülür fikrine,amma Jale ile qarshilashdiğimdan sonra deyesen menimde gözlerimin içi gülürdü.Her ne ise onunla qarshilashanda adini bele qoyamadiğim hiss bedenimin içine ishleyirdi.Her terefimi saran o xosh istilik üreyime yayilaraq ellerimi terledirdi.Utanmasam oturub düshdüyüm veziyyete aqlayacaqdim.Evveler ehtiras deye adini qoyduğum bu hissin getdikce sevgi olduğunu hiss edirdim.Onun bele soyuqqanliliqla meni redd etmesine esebleshmirdim eksine o bu hallari ile meni özüne daha çox baqlayirdi: -Hey Ruslan ne oldu?Gedirsen? -Biz getmeliyik.Gelirsen? -Xeyr,menim ishim var.Helelik.Daha doğrusu sağ ol.Bir daha görüshmek istemirem. -Gel gedek sahil kenarinda söhbetleshek.Içini tökersen.Hm? -Ruslan getsen yaxshidir.Elvida! Dözeyib onun belinden yapishdim.Çiynime qaldiraraq otağdan çixdim.O durmadan menim belimi yumruğlayirdi.Etrafd akilar bize baxib gülümsesede bu mene lezzet edirdi: -Ruslan düshürt meni!Hey eshidirsen?Ay camahaat kömek edin. -Sus sene dedim öz xoshunla gel qulaq asmadin.Mende düz eledim. Az sonra artiq o az da olsa sakitleshmishdi.Men mashinla onu sahil kenarina getirmishdim.Düshünü rdüm ki,ilk öpüshdüyümüz yeri xatirladan deniz kenari onu mene yaxinlashdira bilerdi.O ayaqqabilarini eline alib sifetini turshudaraq mashindan endi: -Odunluqdan ne ferqin qaldi?Esl odunsan.Özde en pisinden! -He sende terssen.O keçiler vare?Bax onlara

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 81 >>