ucun iki uc paltarları burdadı, firuze cox uzadmadı he yaxşı dedi bu an qapı doyundu vusale acmaga getdi acdı vuqar gelmişdi firuzede geldi vuqar firuzenin camadanını getirmişdi firuze cox sag ol dedi vuqara vuqar yene getdi firuze duş aldı ikisi oturub cay icerek danışırdılar cox gozel kecirdi vaxt axşam ne vaxt oldugunu hiss etmediler bele belece gunler kecirdi vusale arada gelib qalırdı arada firuze tek qalırdı orda ne qeder yaxşı olsada aglı hele ailesindeyidi bu onu uzurdu atası xesta xanada uzanmışdı anası pis halda idi bacısı qardaşı perişan idiler firuze orda neqeder yaxşı oldugunu gorunsede ici onu yandırırdı olarada hecne dememişdi gece gunduz Allaha yalvarırdı ailesine hec ne olmasın ve cox şukur ederdi yaxşı insanların icine duşdu Allah onu tek qoymadı hec vaxt, gunler kecirdi firuze oların dilini oyrenmeye başlamışdı atasının anasının veziyyetleri yaxşı olurdu yavaş yavaşı cavid se perişan haldayidi her yeri gezirdi belke o tapsın firuzeni ama umid yox idi hec kim bilmirdi firuze hardadı olub qalıb xeberleri yox idi atası anası ne qeder nifret etselerde qızına yene onu duşunurduler fikirleri onda idi bilmirdiler firuze hardadı ne edir ne icir ne yeyir belece gunler aylar kecdi firuzenin emisi gil kocduler ordan ayrı ölkeye getdiler atasının veziyyeti yaxşıya dogru gedirdi firuze işliyirdi artık qazandığlarını yıgırdı ozune bir ev tutsun isdeyirdi yıgdıqı pul bes etmirdi ev tutsun firuze vuqara vusaleye dememişdi bele bir isdeyi oldugunu olar firuzeye cox komey etdiler israhet gunleri ucnefe gezerdiler goruşerdiler bir şeyler ederdiler vaxdlarını kecirerdiler vuqar zamanla firuzeye vurulurdu ona sım-sıxı baglanırdı her gun firuzenin yanına gederdi zeng edib danışardı belece bir il kecdi firuze ozunu tutdu imkanı oldu saya gelmez qeder pulu oldu amma o evden cıxa bilmedi hacan ev adını cekse vusaleynen vuqar onu daşındırardılar o fikirden O fikirden firuzede oları qırmaq isdemirdi razılaşırdı orda qalmaga firuze oyrenir vuqar ve vusale bir imkanlıların

<< 1 [2] 3 4 >>