uşaqlarıdı atası cox imkanlıdı orda demey olardı her kes tanıyırdı vuqarın atasını. firuze olardan ozunu uzaq tutmaya calışırdı amma alınmırdı olar başqa dunyanın insanlarıyıdı firuze ise başka hec kim hiss etmirdi vuqar firuzeye aşik olmuşdu onu deli kimi sevirdi onun ucun her şey edmeye hazıridi gunler kecirdi firuzenin dogum gunu yaxınlaşırdı vuqar hevesle hazırlıq aparırdı o gune firuzeden xebersiz onun ucun supriz dogum gunu hazırlaşdırırdılar vuqar qerar vermişdi firuzenin ad gunusunde ona olan hisslerini ona desin o da bilsin deyirdi vuqar daha gizletmeyin menası yoxdu bir ilden cox olar onu sevirem men. gunler kecdi o gun geldi firuzenin ad gunusu idi firuze hemişeki kimi işine getdi bir saat olardı ki işine catmışdı firuze bir de gördu bir nece insan qızıl gul getirdiler firuzeni cagırdılar bu qırmızı guller sizindi dediler getdiler gullerin sayı 1001 deneyidi firuze hem sevindi hem kederlendi ilk once bilmedi bular kimden olar sonra bildi vusaleynen vuqarın işi olar gullere baxaraq gulumsedi. bir nece saat sonra vusale geldi firuzeni apardı iş yerinden firuze +hara gediriy ne oldu bele meni işimden edirsen? vusale +sus menimle gel seni hazırlaşdırırıq. deyib maşını surdu getdiler firuzeye gozel bir paltar secdiler her şey teze aldı gozellik salonuna firuzeni başdan aşaqı deyişdirdi vusale cox gozel oldu firuzenin uzun sacını yarı yigilmiş idi yarı acıq makiyajı sade idi paltarı uzun idi cox gozel olmuşdu firuze baxan bir daha baxmaq isdiyirdi vusale de hazırlaşdı salonan cıxdılar vusale maşını sururdu firuze +indi hara gediriy? gulerek soruşdu. vusale +biraz gozde indi gorersen. getdiyi yere catdılar vusale firuzeye dedi sen duş men maşını qoyum rahat yerde ardınca mende gelirem firuze yaxşı dedi maşınan endi biraz yeridi bir uşaq geldi firuzenin elinen tutdu onu cekerek aparırdı firuze hara aparırsan meni deyerek uşaqın dalınca gedirdi firuze etrafa baxdı her yer gullerle şarlarla bezen mişdi cox gozel gorunurdu vuqar firuzeye yaxınlaşdı onun elinen

<< 1 2 [3] 4 >>