derslere qarışacaq..ağlından texmini nelerin keçdiyini bilirem...ama men gözdüyecem seni itirmek ise heç istemirem...onsuzda her yay geleceysen sebr edek 1-1mize destek olaq...
Nazlı ne deyeceyini bilmirdi...eslinde heç bu sözleri Ümidden gözlemirdi...Nazlının düşüncesine göre sevdiyi qızı illerle gözleyen oğlan çox nadir hallarda tapılar elexsusda eyni ölkede deyillerse...ama Ümid...tam ferqli düşünürdü...
Nazlı: -İtirmek istemediyin normaldı men de istemezdim ama...Bir şeyi de unutmayaq ki senin yaşın azdı...Ele yaş dövründesen ki her an fikirlerin deyişe biler...Daha çox bağlanmaq istemirem....Sonra sen deyişsen ezab çeken men olaram...tebii ki heç kim heç neden sığortalanmayıb...
Ümid: -Nazlım...Seni sevirem ve hisslerimden tam eminem...Özüme söz vermişdimki uniye qebul olana qeder sevmeyecem ama qismet...Sevdim...hem de çox...Bize şans verek...Bax gör her şey yaxşı olacaq inşALLAH...
Beli o gün iki seven ürek qovuşmuş ve hemin gün Nazlının en xoşbext, unudulmaz günlerinden biri kimi yaddaşına yazılmışdı.
Günler keçdikce Ümid ve Nazlı bir-birlerini daha da yaxından tanımağa çalışırdılar ama bu yalnız mekteb açılanacan mümkün idi...Sentyabr ayında Ümid hem hazırlıqlara hem de mektebe gedir, yorucu ve çetin günleri ele o vaxtdan başlamışdi...İnternete az-az gelir, Nazlıya mesajlar yazıb gedirdi...Heftede 1 defe ise 1 saatlıq telefonda danışa bilirdiler...
Nazlı ise kollecde müsahibeye getmiş ve istediyi mühasibat kursuna qebul edilmemişdi...Müsahibeni götüren müellime Mehdiye Nazlının danışıq ve anlayış cehetden çetinlik çekdiyini, bunun üçün de en yaxşısı dil kursuna yazılmasını demişdi...Bununüçün da Nazlı vaxt itirmeden hemin kursun müelimesiyle danışaraq kiçik bir test edir ve ders günlerinin cedvelini alır...Kurs heftede 4 gün idi ve Nazlı 1 il erzinde ingilis dilini inkişaf etdirmeyi qarşısına meqsed qoymuşdu...
3 gün sonra.......
Bu gün Nazlının ilk ders günü idi...Heyecanlı olmaqla yanaşı hem de çox utanırdı...Düz 9 tamamda Nazlı artıq sinif
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
