Abbasi xelifelerinin beşinci xelifesi Harun El Reşid bir gün baxçasında bir gülü beyenerek bağbanına emr edir ki, o güle xüsusi olaraq qulluq etsin ve qorusun. Bağban da ele hemin günden o gülün üstünde esmeye başlayır. Günlerin birinde seher tezden bağban bağçaya gelende görür ki, bir bülbül hemin gülün bütün leçeklerini qopardıb yere töküb. Bağban başı alovlu tez xelifenin yanına qaçaraq bu xeberi ona çatdırır.
Xelife sebrle deyir:
- Üzülme bağban üzülme. Bülbülün etdiyi yanında qalmaz.
Bir müddet keçenden sonra bağban bağçada gezerken görür ki, bir ilan hemin yarpaqları töken bülbülü udur. Tez xelifenin yanına qaçaraq deyir ki, ya xelife baxçada bir ilan hemin bülbülü udub yedi.
Xelife yenede aramla deyir:
- Üzülme bağban üzülme. İlanın etdiyi yanında qalmaz.
Yenede bir müddet keçir, bağban baxçanı belleyirdi. Birden bel hemin bülbülü udub yeyen ilanın başını üzüb öldürür. Bağban sevinerek xelifenin yanına qaçaraq bu xeberi xelifeye bildirir.
Xelife yenede deyir:
- Gözle bağban gözle. Seninde etdiyin senin yanında qalmaz.
Bir müddet keçir, vaxt gelir bağban böyük bir xeta işleyir ve saray qulluqçuları onu tutub xelifenin yanına getirirler. Xelife emr edir ki, onu zindana atsınlar. Bu zaman bağban dillenerek deyir:
- Sultanım, bülbülün etdiyi yanında qalma dediniz, onu ilan uddu. İlanın da etdiyi yanında qalmaz dediniz, ilanı da men öldürdüm. Mene de dediniz ki, seninde etdiyin yanında qalmaz indi meni de zindana atırsınız. İndi ele düşünürsünüz ki, sizin etdiyiniz sizin yanınızda qalacaq? İndi siz mene rehm edin ki, size de rehm etsinler.
Xelife fikirleşerek deyir:
-Bu bağban düz deyir, bunu azad buraxın, getsin güllerini sulasın. Saray qulluqçuları xelifeye deyir ki, Ya xelife indi bunun etdiyi bunun yanındamı qalacaq?
Xelife deyir:
- Yox bu ele düşünür ki, bunun etdiyi yanında qalacaq, amma bele deyil. Bu dünyada cezasını almayan, mütleq cezasını axiretde alacaqdır! Amma qafil insanlar ele düşünürler ki, onların etdikleri onların yanında qaldı ve

[1] 2 >>