titremesinden hiss edirdim.
-Ağlama. Xoşbext olacaqsan. Biz hemişe senin yanındayıq ,- pıçıldayıb elini sıxdım. O da eynile menim elimi sıxıb gücle eşidilecek sesle "çox sağol" deyib gözünün yaşını sildi.
Hüseyngil geldikde ise xeyir-dualar, seslenen alqışlar üzümüzü güldürse bele yene de her kesin üzünde o qeher açıq-aydın duyulurdu. İlahenin beline bağlanan qırmızı lentden sonra Camal ireli keçib çırağın başına dövre vurduqda ise Solmaz xala özünü saxlaya bilmeyib ağlamışdı. En sonda ise İlahe qapıdan çıxarken Camal xeyir-dua verende men de özümü saxlaya bilmeyib ağlamışdım.
-Allah yolunuzu açıq etsin. Hemişe şen sesinizi, xoş xeberlerinizi eşidek bacı! Bilmirem bu yaşıma qeder hem atalıq hem de qardaşlıq vezifemi yerine yetire bildim ya yox. ,- kederle gülümseyib davam etdi ,- Unutma bura senin daimi evindir. Bu qapı sene her daim açıqdır! ,- deyib onu bağrına basdıqda İlahe döze bilmeyib hönkürerek ağlamışdı. Ele Camalın da gözleri dolmuşdu deye onu özünden aralayıb
-Xoşbext ol !! ,- deyib kenara çekildi. Ardınca ise vağzalı sedaları altında İlahe yeni evine köçmüşdü.

Hemin gece yatağa girene qeder Camalın üzü az da olsa gülmemişdi.
-İlaheye göre narahatsan? ,- başımı Camalın sinesinden qaldırıb üzüne baxırdım.
-Bilirsen, İlahenin bugününde atanın da yanında olmağını isteyerdim, olmadı. Ancaq Hüseyn onu xoşbext edecek, bilirem. ,- meni yeniden özüne sıxdı.
-Sen ona atasız olduğunu hiss etdirmemisen heç vaxt. İlahe çox şanslıdır. En az menim qeder ,- gülerek Camalı öpüb yuxuya getdim.

Bir neçe gün sonra İlahegili qonaq çağırdıqda her hereketinden, davranışından xoşbext olduğunu menim kimi Camal da hiss etmişdi. Ne qeder Hüseynin onu xoşbext edeceyine emin olsa da indi İlahenin gülen gözlerini görüb daha da rahatlamışdı.

Toy abu-havasından çıxdıqdan sonra özümdeki deyişikliyi deqiqleşdirmek üçün Camalla birlikte hekime yollanmışdıq. Düzdür artıq buna emin olsam bele kiçik bir ehtimal da olsa boş yere ümidlenmek istemirdim. Odur ki, hekime

<< 1 ... 99 100 [101] 102 103 ... 174 >>