marağını anlamağa çalışırdım. Bakıya geldiyimden beri mene bu cür tekliflerle yaxınlaşan da çox olmuşdu. Ancaq bu qeder üzlülük görmemişdim. İşi gücü yoxdur beyem bunun? Gedib Şehlanı tapıb mektubu ona verib. Öz halıma özüm gülümseyirdim. Eceb işe keçmişdim..

Bu defe her halda daha el çeker deye düşünüb fikirleri beynimden atmışdım.

Aradan 2-3 ay keçmişdi. Bu meseleye göre Şehla bir neçe defe zeng edib yeniden nelerse danışmağa cehd etse de onun qelbini qırmadan bu meseleni bağlamışdım. Bu aylarda yegane xoş xeber ise Rauldan gelmişdi. Sevdiyi qıza atamgil elçi gedib he cavabını almışdılar. Nişanı ise mene göre atam yanvar ayına-qış sessiyasından qayıdan vaxtıma saxlamışdı.

Noyabrın axırı idi. Atam zeng edib geleceyini bildirmişdi. Menim halımı ise düşünmek heç de çetin deyildi. Ele hey dayanmadan hazırlıq görürdüm. Atamla aramızda olan münasibetin nece olduğunu artıq hamı bilirdi deye refiqelerim de bu halıma teeccüb etmeyib gülümseyirdiler. Atam gelen günü bildiyim bütün yemekleri bişirib hazır dayanıb onu gözleyirdim. Axşama doğru nehayet, Raulla birlikde gelmişdiler. İkisini de görüb bilmirdim evvelce hansını öpüb qucaqlayıb hesretime son qoyum.
-Ata, xoş geldiniz.,- yene sulugöz halımla atama sarı gedib qucaqladım.
-Yene başladın? ,- gülümseyib davam etdi,- eşiden, gören ele biler ki, seni bura zorla gönderirik.
Atamın bu sözüne kiçik gülümseme ile qarşılıb verib qırağa çekilib yol verdim.
-Gel görüm, sulugöz ifrite.,- Raul yene zarafatından qalmayıb meni bağrına basdı.
-İfrite ele senin sözlündür.
-Ayıb olsun. Adam ele söz deyer heç? ,- bir anlıq ciddi üz ifadesi alsa da yeniden sözüne davam etdi,- O, esl şeytandır. Sene bele ders keçer,- deyib gülerek elini boynuma aşırdıb meni içeri getirdi.

Anam ise yene eline keçeni çantalara yığıb göndermişdi. Men de tebii ki, maraqla çantaları götürüb bir-bir baxırdım. Çantada kiçik, üstüne adım yazılan bir bağlama görüb
-Bu nedir? ,- dedim.
-Onu sene Şehla gönderib. Nese toxuyub. ,- Raul ele

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 174 >>