gözlemirdik, düzü. Buyurun keçin. ,- deyib qapıdan çekildi.
Camal ve uşaqlarla içeri keçdikde atamgilin de ailelikle burada olduğunu görüb hem qorxmuş, hem de ümidlenmişdim yeniden. Eyni zamanda özümü ola bileceklere qarşı hazırlamışdım. Terlan emi atamın üzünde yaranan ifadeni görüb celd ayağa qalxıb bizimle görüşüb süfreye devet etmişdi. Orxan da yanımıza gelib Elmanı menden alaraq onu öpür, ezizleyirdi. Bu defe ise Raul burada olmadığı üçün daha rahat idim. Ancaq atam üzümüze de baxmır, ele davranırdı ki, sanki biz burada deyilik. Kemale xalaya kömek etmek üçün metbexe getdikde anam da arxamca gelib meni öpüb qucaqlayıb yene özünü saxlaya bilmeyib ağlamışdı. Çayları hazırlayıb içeri keçdikde atam yene de üzünü Terlan emiden diger terefe döndermirdi bele. Elman bütün qonşuların, qohumların gözünde o qeder sevimli uşaq idi ki, her defe gördükde mütleq ki onu öpüb qucaqlayırdılar. İndi ise atamın ona qarşı laqeyd, vecsiz münasibeti haqqlı olaraq mene tesir edir, bayram ehvalımı da korlayırdı.
-Faxire, bu uşaq deyirdim mene oxşayır inanmırdın. Bax, gör neter oxşayır. Havayı demiyibler ki, qoç igid dayısına oxşayar. ,- dedikde masadakı her kes gülmüşdü. Atam başını ehmalda biz terefe dönderib Orxanla gülüb oynayan, qığıldayan Elmanı gördükde üzünde çox da belli olmayan qayğı görmüşdüm. Ancaq göründüyü kimi de itmişdi o baxışlar. Yeniden Terlan emiye teref dönüb söhbetlerine davam etmişdi.
Hemin günü dava-dalaşsız bitirsek de atamın o baxışları mende hardasa ümid yaratmışdı. Bilirdim, belke de bu boş bir ümid idi. Ancaq hemişeki xeyallar, arzular, sonsuz ümidler yene menimle idi..

Bu minvalla aylar bir-birini evezleyirdi. Elmanın bir yaşını ise Camal xüsusi qeyd etmek isteyirdi. Bu sebebden hele bir ay evvelden hazırlıqlara başlamışdı. Solmaz xala ile birlikte hele tez olduğunu dedikde ise qaşlarını çatıb "Oğlumun ad günüdür! Siz qarışmayın!" deyib sözün heqiqi menasında bizi susdurmuşdu. Elman ise düşünürdüm ki, ailede özünemexsus yer tutub. Özünü her kese

<< 1 ... 119 120 [121] 122 123 ... 174 >>