yaxınlaşdırıb nefes alıb-almadığını yoxlayır, iynelerin tesirinden hele de yatdığına emin olub az da olsa rahatlayırdım. Arabir güzgüden gözüm sataşdıqda Camalın gözlerinin qıpqırmızı olduğunu görüb anlayırdım ki, biz her şeye hazır olmalıyıq.
-Eve xeber vermedik. ,- aniden ağlıma Mensure geldi.
-Men danışdım evdekilerle. Xeber verdim mamaya. ,- gözünü yoldan çekmeden deyib susdu.
Axşama yaxın Bakıda Camalın dostlarından biri işleyen xestexanaya çatmışdıq. Hem Elçin hekim hem de tibb bacıları bizi canfeşanlıqla qarşılayıb Elmanı analizler üçün xüsusi otağa aldıqda bizim üçün de ayrıca otaq teşkil etmişdiler. Elçin hekim tez-tez bize baş çekib
-Narahat olmayın. Balaca uşaqdır, ola bilsin zeherlenmedir. ,- deyib bizi toxtadırdı. Camal da arabir çöle çıxıb hekimle söhbet edib, Elmanla bağlı etraflı melumat almağa çalışırdı. Gece oyaq qalıb yeni bir xeber gözlemeye çalışsam da bir gün evvel yatmadığım üçün Camalın qucağında yuxuya getmişdim. Seher oyandıqda ilk önce iki gündür olanları unutsam da etrafa baxdıqda xestexanada olduğumuzu xatırlayıb yerimden dik atılmışdım. Camalı ise görmemişdim. Celd otaqdan çıxıb Elçin hekimin otağına getdikde Camalla birlikte söhbet etdiklerini, Camalın ise üzünde aydınlaşdıra bilmediyim ifadeni görüb ayaqlarım esdi.
-Elman hanı? ,- salamsız-kelamsız evvelce Elmanı soruşub ağlıma gelen qorxunc fikirleri redd etmek isteyirdim.
-Yatıb narahat olma. ,- sesindeki kederli notlarla Camal dillendi ,- Keç otur.
Bayaqdan beri heyecandan boğazımda döyünen üreyime gelen rahatlıqla asta addımlarla keçib stulda eyleşdim.
-Xeber yoxdur hele? Cavablar çıxmadı? ,- her ikisine baxışlarımı zilleyib soruşdum.
Arada yaranan sükutdan nelerinse yolunda olmadığını anlamışdım.
-Rayondakı xestexanada olan cavablarla bizimkiler eynidir. Camal sehvlik ola bileceyini demişdi ancaq sehvlik yoxdur. ,- Elçin hekim sıxıla-sıxıla dedi.
-Yeni?
-Biz de ne olduğunu bilmirik. Cavablar temizdir, her şey qaydasındadır. Amma uşaq özünde deyil.
Başımı aşağı

<< 1 ... 122 123 [124] 125 126 ... 174 >>