vurdum. Allah da meni balalarımla cezalandırdı. ,- burnumu çekib hıçqıra-hıçqıra danışırdım.
Atam daha da heç ne demeden meni yerden qaldırıb bağrına basdı.
-İllerle seni bizden,evimizden uzaq tutdum amma daha yanındayam. Senin günahın böyük olsa da men senin yanında üzü qarayam.
İndiki halda atam meni bağışlamış kimi görünse de bilirdim ki, bizim aramızda yeniden evvelki münasibetin yaranması üçün xeyli vaxt lazımdır. O mene yazıqlıq hiss besleyib, illerle böyütdüyü övladının belke de bu qeder ağır itkilerden sonra özüne qesd etmesinden qorxub meni görmeye gelmişdi. Üreyinde meni tamlıqla bağışlamadığına emin idim.
-Deyilenlere inanmırdım ancaq Camal doğurdan da yaxşı oğlandır. ,- atamın gözlenilmeden bu söhbeti açmağına başımı qaldırıb üzüne baxırdım ,- Men illerle sehv etdim. Ne onu, ne ailesini tanımadım. Kaş bele alınmazdı ancaq daha olan olub, keçen keçib. Esas odur bundan sonrası yaxşı olsun. ,- sözüne davam etmek istese de açılan qapı buna imkan vermemişdi.
Qapıda narahatlıqla bize baxan anamı görüb gülümseyerek
-Gel mama. Keç otur. ,- deyib ayağa qalxdım.
-Sizden ses çıxmadı men de nigaran qaldım. ,- gülümseyib keçib yatağın üzerinde eyleşdikde men de asta addımlarla gelib yanımda oturdum.
Atam gülümseyerek ayağa qalxıb gelib qarşımızda dayandı ,-Men gedim. Sen de mamanla danış sonra yat dincel. Seher yola çıxacağıq. ,- adeti üzre alnımdan öpüb otaqdan çıxdı.
Heqiqeten de anamla danışıb, üreyimi boşaltmağa ehtiyacım vardı. Odur ki, başımı dizlerine qoyub uzandım. Anam da saçımı sığallayır, meni ezizleyirdi.
-Bilirem sene de yuxu kimi gelir atanın bu hereketi. Ele biz de inana bilmirdik bura gelib çatana qeder. ,- anam uzum müddet sonra ilk defe idi atamla bağlı bu qeder rahatlıqla danışırdı.
-Camal gelibmiş bize.
-He gece geldi. Camalı ilk defe idi ele narahat, qorxu içinde görürdüm. İlk evvel ele bildik sene ne ise olub. Sonra atanla danışdıqda bildik her şeyi. ,- sesi meyusluğa enmişdi ,- Bilmirem atanla tamlıqla ne danışıb ancaq ne

<< 1 ... 132 133 [134] 135 136 ... 174 >>