danışıbsa atan özü dedi ki, seher gedirik Bakıya. ,- başımı qaldırıb anamın üzüne diqqetle baxır, neler olduğunu etraflı bilmek isteyirdim.
-Ele baxma. Ne danışdığını men de bilmirem. ,- deyib ayağa qalxdı ,- Men gedim sen de yat gecdir. ,-yadına nese düşmüş kimi mene diqqetle baxıb davam etdi ,- Camal heqiqeten yaxşı oğlandır. Bir-birinizi incitmeyin. ,- yanağımdan öpüb.
Her şey o qeder tez alınmışdı ki, oturub fikirleşmeye bele vaxtım olmamışdı. Bilmirdim Camal atamla nece danışmış, neler demişdi ancaq atamın onun haqqında müsbet fikirleri menim üreyimce olmuş, iller sonra içimdeki narahatlığa son qoyulmuşdu.
Atam getdikden sonra üzüm gülse de yatağın üzerinde Elmanın oyuncağını görüb yeniden gözüm dolmuşdu. Atam mene ele bir vaxt qucaq açmışdı ki, bilmirdim oğlumun ölümüne ağlayım, yoxsa ailemin yeniden menim yanımda olduğuna sevinim.
-Kaş baban da seni görerdi. ,- acı-acı gülümseyib dolmuş gözlerle maşın elimde dayanmışdım. ,- Kaş daha tez gelerdi. Heç olmasa seni bir defe görerdi. ,- ağlamamağa cehd etsem de buna nail ola bilmemişdim. Yeniden hönkürtü ile otaqdakı sessizliyi pozmuşdum..
Artıq gece olmuş, ancaq seherden beri Camal hele de yanıma gelmemişdi. Seher qarışıqlıqda üzüne baxdıqda gözlerindeki soyuqluğu hemin 1-2 saniyede duymuşdum. Gün boyu o qeder ağlamışdım ki, başımı yastığa qoyub yuxulayırdım. Açılan qapı sesini eşidib üreyim esib Camal olduğunu düşünmüş, bu sebebden celd yataqda dikelmişdim. Camal hemişeki dik duruşu ile içeri keçib meni gördükde gözlerinde hemişeki qayğını axtarsam da yox idi. Elleri cibinde tam qarşımda dayanmışdı.
-Elçin dedi sabah gede bilerik. Xeber vermek üçün geldim. Hazır olarsan seher. Gecen xeyre ,- deyib arxasını dönüb getmek isteyirdi ki, mene gelen cesaretle
-Camal ,- sesledim.
-Buyur ,- başını dönderib vecsiz halda dillendi.
-Biraz danışa bilerik? ,- danışarken az qala nefes almırdım heyecandan.
-Eşidirem. ,- keçib stulda eyleşdi.
Camalı otaqda saxlamışdım amma ne danışacaqdım?! Ya da hardan

<< 1 ... 133 134 [135] 136 137 ... 174 >>