qoymurdu. Solmaz kiçik olduğu üçün başa düşmese de Mensure artıq böyük idi deye meni başa düşüb bezen gelib qucaqlayır, ağlamaqdan şişen gözlerimden öpür, gözümün yaşını silirdi. Övladlarımı ana qayğısından, nevazişinden mehrum etmemeli idim, amma menim daxilimdeki sağalmayam yara, etrafıma qarşı esebim, hikkem buna imkan vermirdi.Seher yuxudan oyanıb adetim üzre başımı sağa dönderdikde yene günlerdir olduğu kimi Faxireni görmeyib, başımı yelleyib, qalxıb yataqda dikeldim. Ellerimi başıma sıxıb Faxireni, qızlarımızı düşünüb hiss edirdim ki, gün keçdikce darıxıram. İllerdir onu burada - bu yataqda görmeye o qeder öyreşmişdim ki, indi aradan keçen 15-20 gün erzinde her seher bu yatağı boş görmeyim menim olan-qalan eseblerimi de tarıma çekirdi. Yumruğumu sıxıb eseble paltarlarımı eynime keçirdib otaqdan çıxdıqda anamın da yene kederli baxışlarını görüb üzümdeki esebiliyi itirib, gülümseyerek ona yaxınlaşıb
-Sabahın xeyir, mama. ,- deyib masaya eyleşdim.
Anam da menimle birge masaya eyleşib diqqetle mene baxırdı.
-Bugün uşaqları getireceksen? ,- narahatlığını görüb, boğazımdakı tikeni udub cavab verdim:
-Aha. Getirecem bugün.
-Bes Faxire?
-Hele qalsın orda. Mamasigil de yaxşı deyil. Yası yola versin qayıdar. İndi men çıxım. ,- deyib tez-telesik evden çıxıb maşına eyleşdim.

Faxirenin tersliyini yadıma saldıqca maşını eseble idare edir, sükanı ise ele sıxırdım ki, az qala qırılacaqdı. Evvel-evvel Faxireni sevmeyen, onu istemeyen anam bele onun üçün darıxırdısa, menim halımı tesevvür etmek ele de çetin deyildi. Yaşadığı ağır hadiselerin neticelerini tek-tenha başa vurmaq, etrafındakıları itelemek Faxirenin xarakteri idi. Ancaq hemişe gözümün qabağında olmasına, her defe esebleşdiyinde onu bağrıma sıxıb sakitleşdirmeye, gözlerinde illerdir deyişilmeyen mesumluğu her gün görmeye öyreşdiyim halda, indi bütün bunlardan mehrum qalmaq meni temkinli Camaldan çıxarıb indi esebi, hikkeli bir adama çevirmişdi. Faxire özü de hemişe menim temkinli, sebrli xasiyyetimi

<< 1 ... 144 145 [146] 147 148 ... 174 >>