olmuşdu ki, ikimiz de özümüzü itirmişdik. Nece deyerler, ayıq başla oturub fikirleşmeyimiz lazım idi.
Ağlamaqdan özüm de bilmeden ele Camalın qollarında yuxuya getmişdim. Geceden xeyli keçmiş yuxudan oyanıb başımı qaldırdıqda Camal nezerlerini divara dikib fikre getmişdi.
-Oyandın? ,- terpendiyimi hiss edib celd mene teref döndü.
-Aha. Niye yatmamısan?
-Yuxum gelmedi. Ne bilim. İndi yatarıq. ,- elini qaldırıb işığı söndürmek istedikde onu saxladım:
-Camal.
-Ay can ,- elini üzüme qoyub diqqetle üzüme baxırdı.
-Ne fikirleşirsen? Ne edek?
-Men heç vaxt qoymaram seni o emeliyyata. ,- çiynimde olan eli ile meni özüne daha da sıxıb davam etdi ,- Uşaq ise.. ,- bir qeder düşündükden sonra menden aralanıb, qarşımda oturub elimden tutdu ,- Sen buna hazırsan? Solmazdan sonra sene göre heç vaxt ağlımda bu düşünce olmasa da indi yeniden senin üçün bu yolu fikirleşmeliyik.
-Camal men yaşadıqlarımızı yeniden ne danışım sene? Sen ki özün her şeyi bilirsen. Men özümü bir kenara qoydum bes sen yeniden buna hazırsan? ,- sualımın Camalı çaşdıracağını, düşündüreceyini fikirleşsem de tam eksi olmuşdu.
-Faxire, eger men senin üçün her şeye hazır olduğumu deyiremse demeli buna da hazıram.
Özüm de bunun qarşılığında ne deyeceyimi bilmez halda susmuşdum. Camalın qucağına atılıb sehere qeder fikirlere qerq olsam da görünür, heqiqeten bizim başqa çıxış yolumuz yox idi.Seher yuxudan Camalın sesine oyanmış, otaqda o teref-bu terefe gedib heyecanla telefon danışığına gözlerimi qıyıb baxır, ne olduğunu başa düşmeye çalışırdım.
-Aha yaxşı oldu. Seher görüşerik. ,- zengi sonlandırıb telefonu bir kenara qoydu.
-Kim idi? ,- yataqda dikelib diqqetle Camalı süzürdüm.
Bir neçe saniyelik beyninde ne düşünmüşdüse ardınca yanımda eyleşib narahatlıqla mene baxırdı.
-Bakıdakı hekimle danışırdım. Fikirleşdim ki, tek hekimin sözü ile hereket etmeyek. Belke de başqa cür müalice oluna biler. Hazırlaş axşama kimi yola çıxaq. ,- alnımdan öpüb ayağa qalxdı ,- Men de işlerimi hell edim. Bir-iki

<< 1 ... 154 155 [156] 157 158 ... 174 >>