saata qayıdacam. ,- men ne ise demek isteyirdim ki, Camal artıq otaqdan çıxmışdı.

Ağlımdan etiraz etmek, yeniden bir-bir hekimleri gezmekden imtina etmek keçse de bilirdim ki, Camalı razı salmaq mümkün olmayacaq. Odur ki, biraz özüme geldikden sonra mecbur ayağa qalxıb hazırlaşmağa başladım. Yığdığım çantanı bir kenara qoyub otaqdan çıxdıqda Solmaz xalanın da narahat baxışlarını üzerimde hiss edirdim. Uşaqları heyete gönderib yanıma gelerek
-Qızım ne olub axı sene? Camal dedi Faxire biraz narahatdır Bakıya gedirik hekime. Haran ağrıyır? ,- ard-arda suallarını verib cavabımı gözleyirdi.
-Solmaz xala ,- mecbur gülümseyib davam etdim ,- narahat olmayın. Sadece biraz ağrıyıram. Gedek hekime ne olsa size xeber vererik. ,- yaşadıqlarım meni o qeder hessas etmişdi ki, indi ağlamamaq üçün özümü gücle saxlayıb metbexe keçdim.
Günortaya doğru Camal geldikde vaxt itirmeden uşaqları Solmaz xala tapşırıb evden çıxdıq. Solmaz bizim getdiyimizi görüb bir xeyli ağlasa da Solmaz xala onu sakitleşdirib eve apara bilmişdi. Men ise onsuz da ağlamağa behane axtarırdım deye indi uşaqlardan ayrıldığıma göre maşına oturandan gözümün suyunu axırdırdım.
-Seni ora on illik aparmıram. ,- Camal gülümseyib elimden tutdu ,- Yoxlanışdan keçib qayıdacağıq.
-Solmaz ağladı deye men de özümü saxlaya bilmedim. ,- onun yanında daha da sulugöz görünmemek üçün üz-gözümü silib yola baxırdım.
Camal evhalımın olmadığını görüb yol boyu meni güldürmeye, fikirlerden ayırmağa çalışır, men ise her şeyi unudub fikrimi ayrı semte yöneltsem de bu iki deqiqeden artıq çekmir, yeniden öz bedbin düşüncelerime qayıdıb Camalı, qızlarımı tek qoyub gedeceyimi ağlımdan çıxarda bilmirdim.
-Eger sağalmasam.. Yeni Allahin işidir mene bir şey olsa ,- ağlamağımı gücle boğub mümkün qeder sakit danışırdım ,- Solmaz hele balacadır ondan muğayat ol. ,- son sözlerden gözlerim dolmuşdu deye başımı şüşeye teref dönderib davam etdim ,- Mensure onu tek qoyan deyil onsuz bilirem. Hemişe yanındadır. Ancaq her ikisin de senin

<< 1 ... 155 156 [157] 158 159 ... 174 >>