hekimleri, tibb bacılarını, xesteleri gördükce Camala daha çox sığınıb, ürkek baxışlarla etrafa baxsam da Camal menim eksime meğrur halda yeriyirdi. Bir neçe addım sonra otaqlardan birinin qarşısında dayandıqda men key kimi her terefe baxarken Camal artıq qapını vurub içeri keçmiş, meni de özü ile az qala sürümüşdü.
-Salam Ferrux hekim. Necesiz? ,- ilk evvel Camal dillenib qarşımızda dayanan 45-50 yaşlı, saçları artıq ağarmış ancaq yaşına göre olduqca gümrah görünen hekime müraciet etdikde men hele de otağı, hekimi diqqetle inceleyirdim.
-Çox sağol Camal. Xoş geldiniz. Keçin oturun. ,- sebebini bilmesem de bu nisbeten kobud ses tonu mene atamın sesini xatırlatdıqda qeyri-ixtiyari fikirlerden ayrılıb hekimin sözüne Camalla birlikte keçib stulda eyleşdik.
-Telefonda demişdin ancaq bir defe de biz müayine edek yoldaşını. ,- deyib nezerlerini mene yöneltdi ,- seher ne ise yeyibsiniz? Eger eledise analiz sehere qalsın.
-Xeyr. ,- pıçıldadım.
-Onda siz keçin analiz verin. Sonra da ultrases müayinesine. Ardınca bir-iki şey de lazım ola biler.. ,- hekim danışdıqda başımı götürüb qaçmaq isteyirdim buradan. Men onsuz da bütün bu deyilenleri etmişdim yeniden niye edim axı? Niye özüme de Camala da eziyyet verim? Ne deyişecekdi?..
-Çox sağolun. ,- Camal gülümseyerek ayağa qalxıb elimden tutub otaqdan çıxartdı.
-Ne oldu sene birden? Rengin ağarıb. ,- elini çeneme tutub hiss edilecek qorxu ile soruşdu.
-Heç. Heç ne. Yemek yememişem deye biraz halsızam.
-Analizleri verenden sonra gedib yeyerik. ,- sözünü bitirib analiz verilen otağa teref getdik.
İki saat erzinde hekimin bütün dediklerini yerine yetirib xestexanadan çıxmışdıq. Analizler, müayineler onsuz da menevi cehetden yorğun olduğum üçün meni daha bitkin hala getirmişdi. Başımı Camalın sinesine sıxmış, gözlerim yarı qapalı halda maşına doğru gedirdik.
-Üreyin nese isteyir? ,- üzümü sığallayıb maraqla soruşurdu.
-Yox. Gedek daha. Yatmaq isteyirem. ,- gözlerimi açmağa çalışsam da gücüm yox idi.
Camalın

<< 1 ... 157 158 [159] 160 161 ... 174 >>