idi.
-Nedir? Yoxsa darıxacaqsan? ,- gülümseyerek gözümün içine baxıb acgözlükle cavabımı gözleyirdi.
-Niye darıxım? ,- celd dillenib Camalın deyişen üz ifadesini seyr edirdim. Mene deyesen alqış düşürdü.
-Amma men darıxacam ,- sözünü deyib meni bağrına basdı. Bunu gözlemediyim üçün elim ele havada qalmışdı. Camal burda olduğu müddetde neinki meni qucaqlamaq heç elimden bele tutmamışdı. Bu sebebden teeccüble onun menden ayrılmasını gözleyirdim. Saçlarıma bir neçe sığal çekib menden aralandı. Deyesen anlamışdı menim çaşqınlığımı.
-Men senin gözünde quru biri ola bilerem ,- gülümseyirdi ,- ancaq lazım olanda hisslerimi ifade ede bilirem. Odur ki, öyreşsen yaxşı olar. ,- deyib alnımdan öpdü.

Biraz daha söhbet edib sağollaşıb eve yollandım. Camalın gedişinden sonra demezdim ki, depressiyaya düşdüm ve ya ailemden ayrıldıqda yaşadığım duyğuları yaşadım. Sadece bu ayrılıq zamanı hiss edirdim artıq ona olan bağlılığı. Ona qarşı hisslerimi sevgi de adlandıra bilmezdim. Mene ele gelirdi onun sevgisi ele ikimize de besdir..

Camal getdikden iki gün sonra mektubu gelmişdi. Belelikle, mektublaşmalarımız başlamışdı. Neler yazıldığını demeye ehtiyac vardır beyem? Camal yene eyni Camal idi. Qayğıkeş, diqqetcil.. Her setirde bütün bunlar aydın duyulurdu.

"Havalar soyuqdur eynini qalın tut.
Derslerine yaxşı fikir ver.
Ehtiyatlı ol. Düzdür, indiye qeder seni men qorumamışam ancaq ümid edirem meni başa düşürsen."

Bu mezmunda olan sözler Camalın her mektubunda öz yerini alırdı.

Dekabr ayının evveli idi. Bizim münasibet ise öz yerinde idi. Deyişiklik sadece menim hisslerimde baş vermişdi. Hiss edirdim artıq Camal menim heyatımda öz yerini tutubdur. Yeni-yeni onun sevgisinin yeterli olacağını düşünsem de indi düşüncelerim tamam ayrı idi. Etiraf etmesem bele menim duyğularım artıq sevgi deyilen hissden daha güclü, daha qırılmaz idi.

Havalar soyuq olduğu üçün son günler özümü ezgin, halsız hiss edirdim. En son ise istiliyimin qalxması ile deqiqe başı asqırır,

<< 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 174 >>